B.2. Konstytucja 3 Maja 1791 r.

 Oblatum de Maii 1791.

[wniesione do akt, zarejestrowane]

Ustawa Rządowa 3 maja 1791 roku.

W imię Boga, w Troycy Świętey jedynego. Stanisław August z Bożej Łaski i woli Narodu Król Polski, Wielki Xsiążę Litewski, Ruski, Pruski, Mazowiecki, Żmudzki, Kijowski, Wołyński, Podolski, Podlaski, Inflancki, Smoleński, Siewierski y Czernichowski, wraz ze Stanami Skonfederowanymi, w liczbie podwoyney Naród Polski reprezentującemi.

Uznając, iż los Nas wszystkich od ugruntowania i wydoskonalenia Konstytucyi Narodowey jedynie zawisł, długim doświadczeniem poznawszy zadawnione Rządu Naszego wady, a chcąc korzystać z pory, w jakiej się Europa znajduje, i z tej dogorywającej chwili, która nas samym sobie wróciła, wolni od hańbiących obcej przemocy nakazów, ceniąc drożej nad życie, nad szczęśliwość osobistą egzystencyją polityczną, niepodległość zewnętrzną i wolność wewnętrzną Narodu, którego los w ręce nasze jest powierzony, chcąc oraz na błogosławieństwo, na wdzięczność współczesnych i przyszłych pokoleń zasłużyć, mimo przeszkód, które w nas namiętności sprawować mogą, dla dobra powszechnego, dla ugruntowania wolności, dla ocalenia Ojczyzny Naszej i jej granic, z największą stałością ducha niniejszą Konstytucyją uchwalamy i tę całkowicie za świętą, za niewzruszoną deklarujemy, dopóki by Naród w czasie prawem przepisanym wyraźną wolą swoją nie uznał potrzeby odmienienia w niej jakiego artykułu. Do której to Konstytucyi dalsze ustawy Sejmu teraźniejszego we wszystkim stosować się mają.

ATP Demokracja Konstytucja Preambuła Wolność

Dodaj komentarz