Kokarda jest to fantazyjny węzeł z paska tkaniny, wstążki, zwykle jako ozdoba. Natomiast kotylion jest to taniec towarzyski, zwykle walc, do którego dobierają się pary podług jednakowych parzystych oznak; uprzednio rozdanych lub zakupionych jako maskotka, bukiecik, wstążka lub inna ozdoba i przypinana tańczącym ten taniec. Taką ozdobę przypina się również do uprzęży koniom. Nie należy więc mylić kokardy z kotylionem, gdyż dowodzi to mizernej znajomości języka polskiego.

Uchwała sejmowa z 7 lutego 1831 r. brzmi:

„Izba senatorska i poselska po wysłuchaniu wniosków komisji sejmowych i zważywszy potrzebę nadania jednolitej oznaki, pod którą winni łączyć się Polacy, postanowiły i stanowią: Art. 1. Kokardę narodową stanowić będą kolory herbu Królestw Polskiego i W. X. Litewskiego, to jest kolor biały z czerwonym. Art. 2. Wszyscy Polacy, a mianowicie Woysko Polskie, te kolory nosić mają w miejscu, gdzie takowe oznaki dotąd noszonymi były.”

Źródło: S. Russocki, S. K. Kuczyński, J. Willaume

„Godło, barwy i hymn Rzeczypospolitej”