Trzecie stanowisko KPRP

Warszawa, dnia 3 września 2015 r.

Nadruk godła Polski

KANCELARIA PREZYDENTA

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Biuro Prawa i Ustroju

BPU.0605.112.2015

Pan Zbigniew Grabowski

mój adres domowy

Szanowny Panie

W odpowiedzi na Pana wniosek w sprawie „upublicznienia remanentów personalnych i materialnych” uprzejmie wyjaśniam, co następuje.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014 r. poz. 782) udostępnianie przez organ informacji publicznej następuje w drodze ogłoszenia informacji publicznej w Biuletynie Informacji Publicznej lub poprzez udostępnienie na wniosek.

Informacje o stanie majątku Kancelarii Prezydenta RP zostały zamieszczone na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Kancelarii Prezydenta RP pod adresem internetowym: http://www.prezydent.pl/bip/majatek-kancelarii/Uprzejmie informuję, że Kancelaria Prezydenta RP nie sporządza dokumentu pt. „remanent (bilans) po Prezydencie Bronisławie Marii Komorowskim” ani innych dokumentów, które można by określić – zgodnie z brzmieniem Pana wniosku – jako „remanent personalny i materialny”. Brak jest również podstaw prawnych do publikacji w BIP takich dokumentów.

W związku z nadesłanym wzorem dokumentu „remanent (bilans) po Prezydencie Bronisławie Marii Komorowskim”, wyjaśniam, że przestawiony przez Pana wzór nie stanowi odzwierciedlenia żadnego z dokumentów istniejących w Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Kancelaria Prezydenta RP nie dysponuje tego typu zestawieniem. Wskazane przez Pana zestawienie wnioskowanych danych może zostać udostępnione, jednakże konieczna jest uprzednia analiza wszystkich istniejących w tym

Druga kartka.

zakresie dokumentów źródłowych i wytworzenie na tej podstawie żądanego zestawienia. Takie zestawienie będzie stanowiło nową jakościowo informację, która obecnie nie funkcjonuje w takiej postaci i treści, a jej wytworzenie, na wyraźne żądanie Wnioskodawcy, wymaga od Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej informacji w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Konieczność dokonania analiz czy też zestawienie prostych informacji publicznych w celu wytworzenia informacji jakościowo nowej jest bowiem uznawane za przesłankę uznania informacji za przetworzoną (tak m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 22 lutego 2006 r., II Sa/Wa 1721/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 22 lipca 2010 r., II Sa/Wa 438/10, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 sierpnia 2010 r. I OSK 787/10 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 10 grudnia 2014 r., sygn. IV SA/Po 940/14). W związku z tym, aby tego typu informacja została przetworzona i udostępniona niezbędne będzie wskazanie przez Pana, iż uzyskanie informacji przetworzonej według wskazanych kryteriów jest szczególnie istotne dla interesu publicznego.

W związku z powyższym Kancelaria Prezydenta RP na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej wzywa Pana do wskazania w terminie 14 dni od dnia doręczenia niniejszej odpowiedzi, istnienia szczególnie istotnego interesu publicznego w udostępnieniu zestawienia ww. danych, według zawartych we wniosku kryteriów.

W odniesieniu do przesłanego ponownie projektu ustawy o truciznach uprzejmie informuję, że podtrzymujemy nasze stanowisko w sprawie wyrażone w odpowiedzi udzielonej Panu w dniu 5 sierpnia 2015 r.

Dyrektor Biura Prawa i Ustroju podpis nieczytelny Andrzej Dorsz

* * * * * * * * * *

Zbigniew Grabowski

18 września 2015 roku.

Kancelaria Prezydenta

Rzeczpospolitej Polskiej

ul. Wiejska 10

00 – 902 Warszawa

WNIOSEK

o stwierdzenie przewlekłość postępowania.

Dot.: BPU 060-134-10 pismo z 23-08-2011 r. dyrektor, Andrzej Dorsz (str. 2 i 3) a także pism z 2015 r: BPU.0605.112.2015 z: 29-06, 30-07 i 3-09 dyrektor, Andrzej Dorsz.

Mocą ducha prawa wynikającego z preambuły Konstytucji: pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane, pragnąc na zawsze zagwarantować prawa obywatelskie oraz odpowiednich przepisów K.p.a. ośmielam się bardzo uprzejmie wnosić o:

1. stwierdzenie, że w sprawie doszło do przewlekłego załatwiania;

2. nałożenie na winnych przynależnej im kary dyscyplinarnej.

Ośmielę się jeszcze raz powtórzyć stare polskie przysłowie. Ryba psuje się od głowy. KPRP winna więc dać dobry przykład. Podobnie sporządzony remanent powinien być upubliczniany przez wszystkie urzędy z funkcjonariuszami publicznymi (art. 115. § 13. K.k.) a w szczególności: premier, ministrowie, wojewodowie, prezesi sądów itp. To my, bydło, hołota, motłoch, pospólstwo i wataha utrzymujemy Was i codziennie płacimy podatki kupując: wodę, chleb, ziemniaki… Konstytucyjne prawo (art. 61) jest jasne a my, bydło (…) i wataha, mamy prawo wiedzieć czy nasze codzienne podatki nie są marnotrawione. Jak miało to miejsce ostatnio przy ostatnim referendum. 100 mln zł poszło w błoto. I co? Nikt za to nie odpowie?

Mocą Konstytucji wnoszę jak wyżej, przy tym zwracam uwagę na imponderabilia i sprawiedliwości społeczną, która wymaga aby każdemu oddać to co słusznie mu się należy a zawarte w samej Konstytucji i w jej preambule: pomni gorzkich doświadczeń…

Szacunek rodzi się tylko z atencji i prawości.

Z poważaniem

Druga strona mojego wniosku.

Warszawa, dnia 23 sierpnia 2011 r.

Nadruk godła Polski

KANCELARIA PREZYDENTA

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Biuro Prawa i Ustroju

BPU.060-134-10

Pan Zbigniew Grabowski

mój adres domowy

W odpowiedzi na Pana wniosek o udostępnienie dokumentów potwierdzających legalność wykonywania obowiązków Prezydenta RP przez odpowiednio: Marszałków Sejmu i Senatu, w okresie od 10 kwietnia 2010 r. do czasu zaprzysiężenia Prezydenta RP Pana Bronisława Komorowskiego Biura Prawo i Ustroju Kancelarii Prezydenta RP informuje, iż prawo polskie nie przewiduje wydawania aktu potwierdzającego objęcie obowiązków Prezydenta RP w trybie przewidzianym w art. 131 ust. 2 Konstytucji.

Zgodnie z przytoczonym przepisem Konstytucji w razie śmierci Prezydenta Marszałek Sejmu tymczasowo, do czasu wyboru nowego Prezydenta, przejmuje jego obowiązki. Jeżeli Marszałek Sejmu nie może wykonywać obowiązków Prezydenta RP, obowiązki te przejmuje Marszałek Senatu.

Przejęcie obowiązków Prezydenta przez oba wskazane powyżej podmioty następuje w sposób samoistny z mocy samego prawa. Nie istnieją przepisy prawa przewidujące obowiązek wydania dokumentu potwierdzającego przejęcie obowiązków Prezydenta RP przez Marszałka Sejmu bądź Senatu.

Wobec nie istnienia prawnego obowiązku wydania ww. dokumentu, w omawianej sytuacji, nie istnieje żaden dokument urzędowy potwierdzający fakt przejęcia obowiązków

Trzecia strona mojego wniosku.

zmarłego Prezydenta RP śp. Lecha Kaczyńskiego przez ówczesnego Marszałka Sejmu Pana Bronisława Komorowskiego.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż w dniu 8 lipca 2010 roku na oficjalnej stronie Prezydenta RP została umieszczona informacja o rezygnacji Prezydenta-elekta Bronisława Komorowskiego z funkcji Marszałka Sejmu, złożeniu przez niego mandatu poselskiego. W konsekwencji wykonywanie obowiązków Prezydenta RP przejął Marszałek Senatu Bogdan Borusewicz, a po wyborze nowego Marszałka Sejmu – Grzegorz Schetyna.

Dyrektor Biura Prawa i Ustroju podpis nieczytelny Andrzej Dorsz

Czwarta strona mojego wniosku.

KONSTYTUCJA

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

(KRP) z 2 kwietnia 1997 roku.

Dz. U. z 2-04-1997, Nr 78, poz. 483.

W trosce o byt i przyszłość naszej Ojczyzny, odzyskawszy w 1989 roku możliwość suwerennego i demokratycznego stanowienia o Jej losie,

my, Naród Polski – wszyscy obywatele Rzeczypospolitej, zarówno wierzący w Boga będącego źródłem prawdy, sprawiedliwości, dobra i piękna, jak i nie podzielający tej wiary, a te uniwersalne wartości wywodzący z innych źródeł, równi w prawach i w powinnościach wobec dobra wspólnego – Polski, wdzięczni naszym przodkom za ich pracę, za walkę o niepodległość okupioną ogromnymi ofiarami, za kulturę zakorzenioną w chrześcijańskim dziedzictwie Narodu i ogólnoludzkich wartościach, nawiązując do najlepszych tradycji Pierwszej i Drugiej Rzeczypospolitej,

zobowiązani, by przekazać przyszłym pokoleniom wszystko, co cenne z ponad tysiącletniego dorobku, złączeni więzami wspólnoty z naszymi rodakami rozsianymi po świecie, świadomi potrzeby współpracy ze wszystkimi krajami dla dobra Rodziny Ludzkiej,

pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane, pragnąc na zawsze zagwarantować prawa obywatelskie, a działaniu instytucji publicznych zapewnić rzetelność i sprawność, w poczuciu odpowiedzialności przed Bogiem lub przed własnym sumieniem,

ustanawiamy Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej jako prawa podstawowe dla państwa oparte na poszanowaniu wolności i sprawiedliwości, współdziałaniu władz, dialogu społecznym oraz na zasadzie pomocniczości umacniającej uprawnienia obywateli i ich wspólnot.

Wszystkich, którzy dla dobra Trzeciej Rzeczypospolitej tę Konstytucję będą stosowali, wzywamy, aby czynili to, dbając o zachowanie przyrodzonej godności człowieka, jego prawa do wolności i obowiązku solidarności z innymi, a poszanowanie tych zasad mieli za niewzruszoną podstawę Rzeczypospolitej Polskiej.

EUROPEJSKA KONWENCJA PRAW CZŁOWIEKA

(EKPC) z 4 listopada 1950 roku.

Dz. U. Z 10-07-1993, Nr 61, poz. 284

Rządy Państw – Sygnatariuszy niniejszej Konwencji, członkowie Rady Europy,

zważywszy na Powszechną Deklarację Praw Człowieka, uchwaloną 10 grudnia 1948 r. przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych;

zważywszy, że owa Deklaracja zmierza do zapewnienia powszechnego i efektywnego stosowania zawartych w niej praw;

zważywszy, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności jej członków i że jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu jest ochrona oraz rozwój praw człowieka i podstawowych wolności;

potwierdzając swoją głęboką wiarę w te podstawowe wolności, które są fundamentem sprawiedliwości i pokoju na świecie i których zachowanie opiera się głównie z jednej strony na rzeczywiście demokratycznym ustroju politycznym, a z drugiej – na jednolitym pojmowaniu i wspólnym poszanowaniu praw człowieka, do których się one odwołują;

zdecydowane jako Rządy państw europejskich, działających w tym samym duchu i posiadających wspólne dziedzictwo ideałów i tradycji politycznych, poszanowania wolności i rządów prawa, podjąć pierwsze kroki w celu zbiorowego zagwarantowania niektórych praw wymienionych w Powszechnej Deklaracji,

uzgodniły, co następuje: