Remanent po B. M. Komorowskim cz. 6

Piąte stanowisko KPRP

Warszawa, dnia 22.12. 2015 r.

Nadruk godła Polski

KANCELARIA PREZYDENTA

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Biuro Prawa i Ustroju

BPU.0605.112.2015

Pan Zbigniew Grabowski

mój adres domowy

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 58 i art. 59 oraz art. 124 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.), w zw. z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2058) po rozpoznaniu wniosku z dnia 2 listopada 2015 r. pana Zbigniewa Grabowskiego postanawiam odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy udostępnienia informacji publicznej w zakresie „remanentu po Prezydencie Bronisławie Marii Komorowskim”.

Uzasadnienie

Panu Zbigniewowi Grabowskiemu (zwanemu dalej „Wnioskodawcą”) w dniu 12 października 2015 r. Dyrektor Biura Prawa i Ustroju Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w drodze decyzji odmówił udostępnienia informacji publicznej w zakresie „remanentu po Prezydencie Bronisławie Marii Komorowskim”.

W dniu 2 listopada 2015 r. Wnioskodawca wystąpił o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy udostępnienia informacji publicznej w zakresie „remanentu po Prezydencie Bronisławie Marii Komorowskim”.

Termin do złożenia wskazanego wyżej wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy upłynął z dniem 29 października 2015 r.

W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu Wnioskodawca wskazał, że dochowanie terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy było niemożliwe z tego powodu, że okres poprzedzający święto 1 XI oraz zaduma nad losem przodków i

Druga kartka.

ojczyzny nie pozwoliły mu na ustosunkowanie się w wyznaczonym terminie do decyzji wydanej w tej sprawie w dniu 12 października 2015 r.

Zgodnie z art. 58 k.p.a. w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na prośbę zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy.

W art. 58 § 1 i 2 k.p.a. zostały ustanowione przesłanki przywrócenia terminu, które muszą wystąpić łącznie. Należy do nich uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę braku swojej winy w uchybieniu terminu.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 stycznia 2000 r., sygn. I SA/Gd 794/99 – „Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Zatem przywrócenie terminu może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku”.

Przedstawione przez Wnioskodawcę uzasadnienie wniosku o przywrócenie terminu nie czyni zadość sformułowanym powyżej wymaganiom.

Nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca dokładając należytej staranności mógł uniknąć sytuacji, która we wskazanej wyżej sprawie uniemożliwiła złożenie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy we właściwym terminie.

Zdaniem Kancelarii Wnioskodawca we wniosku z dnia 2 listopada 2015 r. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, nie uprawdopodobnił, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że nie wystąpiły wystarczające przesłanki do przywrócenia terminu – nie ma podstaw do jego przywrócenia.

Pouczenie: Stronie niezadowolonej z postanowienia o odmowie przywrócenia terminu przysługuje zażalenie. Zażalenie wnosi się do Szefa Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, na adres: Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, ul. Wiejska 10, 00-902 Warszawa, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia.

Z upoważnienia

Szefa Kancelarii Prezydenta

Rzeczypospolitej Polskiej

ZASTĘPCA DYREKTORA

Biura Prawa i Ustroju

Paulina Pełka

podpis nieczytelny

* * * * * * * * * *

Zbigniew Grabowski

6 stycznia 2016 roku.

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny

w Warszawie za pośrednictwem

Kancelaria Prezydenta

Rzeczpospolitej Polskiej

ul. Wiejska 10, 00 – 902 Warszawa

WNIOSEK

o stwierdzenie złamania konstytucyjnej zasady legalizmu.

Dot.: BPU 060-134-10 pismo z 23-08-2011 r. dyrektor, Andrzej Dorsz; a także pism z 2015 r: BPU.0605.112.2015 z: 29-06, 30-07 i 3-09 dyrektor, Andrzej Dorsz. BIPP.061.214.2014 z 16-10-2015, nieczytelny podpis anonima; BPU.0605.112.2015, Decyzja z 12-10- 2015, anonimowy dyrektor; BPU.0605.112.2015 z 22-12-2015 r. Paulina Palka.

Mocą ducha prawa wynikającego z preambuły Konstytucji: pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane ośmielam się uprzejmie wnosić o stwierdzenie złamania konstytucyjnej zasady legalizmu z art. 35 i dalszych K.p.a. przez urzędników KPRP. Niezależnie od tego ośmielę się zauważyć, że póki co, to w Polsce nie obowiązuje precedens sądowy – vide art. 178 KRP. Powoływanie się więc na jakiekolwiek orzeczenia sądowe jest co najmniej nie na miejscu. A ponadto urzędnicy KPRP od początku robią wszystko aby nie ujawnić jak wydawane są publiczne pieniądze. Mi taki kwit urzędowy nie jest potrzebny. Wszystko w tym zakresie winno być jawne, gdyż „ryba psuje się od głowy.”

Mocą Konstytucji wnoszę jak wyżej, przy tym zwracam uwagę na imponderabilia i sprawiedliwości społeczną, która wymaga aby każdemu oddać to co słusznie mu się należy a zawarte w preambule Konstytucji: pomni gorzkich doświadczeń… I kolejny raz powtarzam. To my: bydło, motłoch, pospólstwo i wataha utrzymujemy Was. Codziennie płacimy podatki kupując: wodę, chleb, ziemniaki… Mamy więc prawo wiedzieć, czy nasze codzienne daniny nie są marnowane i trawione zachciankami tych, którzy dorwali się do koryta władzy.

Szacunek rodzi się tylko z atencji i prawości.

Dodaj komentarz