SKB = stan konstytucyjnego bezprawia.

MINISTERSTWO SPRAWIEDLIWOŚCI

www.ms.gow.pl                                Warszawa, 13.04.2016 r.

Departament Sądów, Organizacji

i Analiz Wymiaru Sprawiedliwości

DSO-I-051-42/16

160414-00319

Pan

Zbigniew Grabowski

[mój adres domowy]

W odpowiedzi na pismo z dnia 12 stycznia 2016 r. uprzejmie informuję.

Przedstawiona w petycji problematyka była już przedmiotem szczegółowej analizy Ministerstwa Sprawiedliwości, w związku z Pana wystąpieniem z dnia 10 grudnia 2015 r. oraz 12 stycznia 2016 r. Podtrzymując stanowisko zawarte w piśmie z dnia 30 grudnia 2015 r oraz w piśmie z dnia 3 marca 2016 r. pragnę wskazać, iż aktualnie brak jest argumentów, które wskazywałyby na potrzebę zmian legislacyjnych w postulowanym przez Pana zakresie.

Stosownie do treści § 36 ust. 1 zarządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 2003 r. w sprawie organizacji i zakresu działania sekretariatów sądowych oraz innych działów administracji sądowej (Dz. Urz. MS z 2003 r., Nr 5, poz. 22 z późn. zm.), zwanym dalej instrukcją sądową, przewodniczący wydziału może zarządzić sporządzenie karty przeglądowej, na której wpisuje się kolejno pisma zawarte w aktach i numery ich kart. Rozwiązanie powyższe daje zatem możliwość sporządzenia karty przeglądowej, pozostawiając każdorazowo przewodniczącemu wydziału ocenę potrzeby jej sporządzenia w aktach konkretnej sprawy. Jest to rozwiązania racjonalne, nie w każdym bowiem wypadku obowiązek taki wydaje się celowym (np. akta zawierające niewielką ilość dokumentów), a nadto samo sporządzenie karty przeglądowej nie przyczyni się do zapobieżenia zagubieniu bądź usunięciu dokumentu z akt. Postulowany przez Pana obowiązek wiązałby się zatem ze znacznym zwiększeniem obowiązków dla pracowników sekretariatów, nie będąc jednocześnie gwarantem osiągnięcia rezultatu, jakiego Pan oczekuje

Nie wydaje się również uzasadnione żądanie, aby na dokumentach wysyłanych przez sądy widniały numery kart akt sprawy. Obecnie obowiązujące uregulowanie w instrukcji sądowej przewiduje w § 20, że podpisaną kopię pisma wysyłanego przez sąd pozostawia się w aktach sprawy, umieszczając na niej adnotację o dacie wysłania pisma. Stosownie zaś do treści § 17 ust. 2 instrukcji sądowej datę przekazania biuru podawczemu (wyznaczonemu pracownikowi) pisma lub przesyłki przeznaczonej do wysłania, pracownik sekretariatu wydziału odnotowuje we właściwych aktach i księgach biurowych. Rozwiązanie to uznać należy za wystarczające z punktu widzenia zabezpieczenia interesów stron. [To właśnie gwarantuje sądom dowolne komponowanie akt sprawy. Brak numeru karty przed wysłaniem z sądu jest wystarczającym dowodem celowego i świadomego działania władzy wykonawczej w kierunku zwyczajnego braku bezstronności i rzetelności sądów. Spis kart akt sprawy winien być ustawowo uregulowany nie zaś zarządzeniem ministra od sprawiedliwości.]

Odnosząc się natomiast do skargi na działalność Prezesa Sądu Rejonowego w Wejherowie, pragnę wskazać, iż z odpowiedzi udzielonej przez Wiceprezesa Sądu Okręgowego w Gdańsku wynika, iż zarzuty zawarte skardze były nieuzasadnione, dlatego też Prezes Sądu Okręgowego nie znalazł podstaw do podjęcia czynności nadzorczych w ramach nadzoru administracyjnego. O braku możliwości doręczenia protokołu rozprawy z dnia 19 czerwca 2015 r., wobec faktu, iż rozprawa taka się nie odbyła, został Pan poinformowany na rozprawie w dniu 29 stycznia 2016 r. Natomiast zarządzeniem z dnia 3 lutego 2016 r. został Pan zobowiązany do sprecyzowania wniosku z dnia 23 października 2015 r. o wydanie tytułu wykonawczego, wobec faktu, iż tytuł wykonawczy został już wydany Pana pełnomocnikowi w dniu 2 marca 2011 r.

Wprowadzenie do obrotu prawnego kilku identycznych pod względem podmiotowym (ten sam dłużnik) i przedmiotowym (ta sama kwota) tytułów wykonawczych czy też kilku egzemplarzy danego tytułu wykonawczego grozi ponownym egzekwowaniem świadczenia, które uprzednio było już wyegzekwowane. Dlatego też istnieje zasada, iż dopuszczalne jest wydanie wierzycielowi tylko jednego tytułu wykonawczego. Ponieważ bezwzględne stosowanie tej zasady mogłoby niekiedy powodować pozbawienie wierzyciela możliwości prowadzenia egzekucji, np. w przypadku utraty tegoż tytułu (np. utraty na skutek zagubienia czy przypadkowego zniszczenia), dlatego też ustawodawca wprowadził wyjątki od wyżej wymienionej zasady wydania jednego tytułu wykonawczego. Wyjątki te, w celu zapobieżenia nadużyciom, zostały poddane ścisłej reglamentacji ustawowej. Przepisy przewidują dwa wyjątki od powyższej zasady: wydanie wierzycielowi dalszych tytułów wykonawczych i wydanie wierzycielowi tytułu wykonawczego w miejsce utraconego. Wierzyciel składając wniosek o wydanie dalszego tytułu wykonawczego albo wydanie tytułu wykonawczego w miejsce utraconego jest obowiązany wykazać spełnienie przesłanek ustawowych wskazujących na zasadność uzyskania kolejnego tytułu wykonawczego, które podlegają ocenie sądu orzekającego w tym przedmiocie.

Zastępca Dyrektora

Departamentu Sądów, Organizacji i Analiz

Wymiaru Sprawiedliwości

podpis nieczytelny

Iwona Łapińska

I to by było na tyle w tym temacie z mojej strony.