SKB = stan konstytucyjnego bezprawia.

przez ePUAP

PREZES Sąd Rejonowyul. 1 Maja 10, 81-828 Sopot, dalej SRS

Uczestnicy: Wojewoda Pomorski, ul. Okopowa 21/27, 80-810 Gdańsk; Prezes, Sąd Apelacyjny,ul. Nowe Ogrody 28/29, 80-803 Gdańsk; Rzecznik Praw Obywatelskich, ul. Chmielna 54/57, 80-748 Gdańsk; Prezes, Wojewódzki Sąd Administracyjny, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk.

Świadkowie: Andrzej Duda, Prezydent Polski, ul. Wiejska 10, 00-902 Warszawa; Beata Szydło, Premier Polski, Al. Ujazdowskie 1/3, 00-583 Warszawa; Marek Kuchciński, Marszałek Sejmu, ul. Wiejska 4/6/8, 00-902 Warszawa; Stanisław Karczewski, Marszałek Senatu, ul. Wiejska 6, 00-902 Warszawa;Andrzej Rzepliński, Prezes Trybunału Konstytucyjnego, Al. Jana Christiana Szucha 12a, 00-918 Warszawa; Małgorzata Gersdorf, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, Plac Krasińskich 2/4/6, 00-951 Warszawa; Dariusz Zawistowski, Przewodniczący Krajowej Rady Sądownictwa, ul. Rakowiecka 30, 02-528 Warszawa.

WNIOSEK O STWIERDZENIE

stanu bezprawia w III RP lub PRL Bis, jak kto woli.

Mocą ducha prawa wynikającego z preambuł: PDPC Zważywszy, że uznanie przyrodzonej godności oraz równych i niezbywalnych praw wszystkich członków wspólnoty ludzkiej jest podstawą wolności, sprawiedliwości i pokoju na Świecie; EKPC zważywszy na Powszechną Deklarację Praw Człowieka, uchwaloną 10 grudnia 1948 r. przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych; oraz KRP pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane ośmielam się uprzejmie wnosić o wszczęcie z urzędu procedury sądowej zakończone rozstrzygnięciem, że w Polsce nie obowiązuje zasada legalizmu (art. 7 i 8 KRP) lecz prawidła. 1. Władza ma rację. 2. Jednostka zerem i niczym. 3. Przy wątpliwościach patrz 1.

Na domiar tego wnoszę o:

1. przeprowadzenie postępowania sądowego z udostępnieniem przez internet Narodowi wszelkich dokumentów w tej sprawie;

2. rozpoznanie sprawy przez trzech sędziów zawodowych;

3. doręczanie wszelkiej korespondencji pocztą elektroniczną;

4. obciążenie uczestników kosztami sądowymi po równo;

5. w przypadku nie stawienia się osobistego świadka do SRS na rozprawę uznaję się, iż świadek zgadza się z wnioskiem. Takie stanowisko chociaż jednego świadka kończy postępowanie dowodowe.

Po wyznaczeniu składu orzekającego oraz sygnatury akt, będę wnioskował o dostarczenie do SRS oryginalnych dokumentacji dotyczących mnie osobiście. Moje doświadczenie życiowe uczy, że sądy robią wszystko aby nie było możliwe wszczęcie procesu. Wskazane dokumenty winne być przygotowane w postaci plików pdf z zakładkami, które umożliwiają swobodne poruszanie się po dokumentacji. Tak jak ja to zrobiłem w tym wniosku. Tym samy ułatwi to SRS udostępnienie dokumentów i uczestniczenie Narodu w sprawie bez wychodzenia z domu. Nich więc przemówią fakty, świadkowie i dokumenty.

FAKTY POWSZECHNIE znane nie wymagają dowodów.

1. Polska nie była i nie jest państwem prawnym lecz państwem prawników z przymusem adwokackim – art. 2, 30, 32, 47 i 77 KRP.

2. Władza sądownicza jest poza kontrolą Narodu – art. 4 i 10 KRP.

3. Decentralizacja władzy jest fikcją – art. 15 KRP.

4. Własność nie była i nie jest chroniona – art. 21, 46 i 64 KRP.

5. Język polski nie jest językiem urzędowy – art. 27 KRP.

6. Sędziowie, to doborowa kasta dziedzicząca nieobliczalność i nieomylność i a funkcjonuje na telefon oraz jest zawisła od ukazów a nie od ustaw – art. 178 KRP.

7. Wyroki sądów i Trybunału Konstytucyjnego są realizowane ale bez żadnej sankcji dla elitarnych – art. 45, 77, 78 i 176 KRP.

Mocą PDPC, KRP i EKPC wnoszę jak wyżej, przy tym zwracam uwagę na imponderabilia i sprawiedliwość społeczną, która wymaga aby każdemu oddać to co słusznie mu się należy a zawarte w słowach: pomni gorzkich doświadczeń… To my: bydło, ciemny lud i wataha, codziennie płacimy podatki kupując: wodę, chleb, ziemniaki…

Szacunek rodzi się tylko z atencji i prawości. No bo chyba jest jakaś różnica pomiędzy sądem a kabaretem. Do kabaretu chodzi się za własne pieniądze.

Z poważaniem

 POWSZECHNA DEKLARACJA PRAW CZŁOWIEKA

PDPC z 10 grudnia 1948 roku.

Trzecia Sesja Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.

To pierwszym aktem ujmującym w kompleksowy sposób prawa jednostki.

Zważywszy, że uznanie przyrodzonej godności oraz równych i niezbywalnych praw wszystkich członków wspólnoty ludzkiej jest podstawą wolności, sprawiedliwości i pokoju na Świecie;

zważywszy, że brak poszanowania i pogarda dla praw człowieka doprowadziły do aktów barbarzyństwa, które wstrząsnęły sumieniem ludzkości, a nadejście Świata, w którym ludzie będą korzystać z wolności słowa i przekonań oraz wolności od strachu i niedostatku, ogłoszono jako najwznioślejszy cel człowieka;

zważywszy, że istotne jest, aby prawa człowieka były chronione przez przepisy prawa, aby nie musiał – doprowadzony do ostateczności – uciekać się do buntu przeciw tyranii i uciskowi;

zważywszy, że konieczne jest popieranie rozwoju przyjaznych stosunków między narodami;

zważywszy, że ludy Narodów Zjednoczonych potwierdziły w karcie swą wiarę w podstawowe prawa człowieka, w godność i wartość osoby ludzkiej i w równe prawa mężczyzn i kobiet oraz dały wyraz swojej stanowczej woli popierania postępu społecznego i polepszenia warunków życia w większej wolności;

zważywszy, że Państwa Członkowskie zobowiązały się we współpracy z Organizacją Narodów Zjednoczonych do zapewnienia powszechnego poszanowania i przestrzegania praw człowieka oraz podstawowych wolności,

zważywszy, że jednakowe pojmowanie tych praw i wolności ma ogromne znaczenie dla pełnej realizacji tego zobowiązania;

przeto Zgromadzenie Ogólne ogłasza uroczyście niniejszą Powszechną Deklarację Praw Człowieka jako wspólny najwyższy cel wszystkich ludów i narodów, aby każda jednostka i każdy organ społeczeństwa – zachowując stale w pamięci niniejszą Deklarację – dążyły poprzez nauczanie i wychowywanie do coraz pełniejszego poszanowania tych praw i wolności, i aby zapewniły poprzez stopniowe kroki o zasięgu krajowym i międzynarodowym ich powszechne i skuteczne uznanie i poszanowanie, zarówno wśród ludów samych państw członkowskich, jak i wśród terytoriów pod ich jurysdykcją.

Artykuł 1. Wszyscy są woli i równi. Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem swej godności i swych praw. Są oni obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni postępować wobec innych w duchu braterstwa.

Artykuł 2. Każdy ma wszystkie prawa. Każdy człowiek posiada wszystkie prawa i wolności zawarte w niniejszej Deklaracji bez względu na jakiekolwiek różnice rasy, koloru, płci, języka, wyznania, poglądów politycznych i innych, narodowości, pochodzenia społecznego, majątku, urodzenia lub jakiegokolwiek innego stanu. Nie wolno ponadto czynić żadnej różnicy w zależności od sytuacji politycznej, prawnej lub międzynarodowej kraju lub obszaru, do którego dana osoba przynależy, bez względu na to, czy dany kraj lub obszar jest niepodległy, czy też podlega systemowi powiernictwa, nie rządzi się samodzielnie lub jest w jakikolwiek sposób ograniczony w swej niepodległości.

KRP – KONSTYTUCJA

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z 2 kwietnia 1997 roku.

Dz. U. z 2-04-1997, Nr 78, poz. 483.

W trosce o byt i przyszłość naszej Ojczyzny, odzyskawszy w 1989 roku możliwość suwerennego i demokratycznego stanowienia o Jej losie,

my, Naród Polski – wszyscy obywatele Rzeczypospolitej, zarówno wierzący w Boga będącego źródłem prawdy, sprawiedliwości, dobra i piękna, jak i nie podzielający tej wiary, a te uniwersalne wartości wywodzący z innych źródeł, równi w prawach i w powinnościach wobec dobra wspólnego – Polski, wdzięczni naszym przodkom za ich pracę, za walkę o niepodległość okupioną ogromnymi ofiarami, za kulturę zakorzenioną w chrześcijańskim dziedzictwie Narodu i ogólnoludzkich wartościach, nawiązując do najlepszych tradycji Pierwszej i Drugiej Rzeczypospolitej,

zobowiązani, by przekazać przyszłym pokoleniom wszystko, co cenne z ponad tysiącletniego dorobku, złączeni więzami wspólnoty z naszymi rodakami rozsianymi po świecie, świadomi potrzeby współpracy ze wszystkimi krajami dla dobra Rodziny Ludzkiej,

pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane, pragnąc na zawsze zagwarantować prawa obywatelskie, a działaniu instytucji publicznych zapewnić rzetelność i sprawność, w poczuciu odpowiedzialności przed Bogiem lub przed własnym sumieniem,

ustanawiamy Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej jako prawa podstawowe dla państwa oparte na poszanowaniu wolności i sprawiedliwości, współdziałaniu władz, dialogu społecznym oraz na zasadzie pomocniczości umacniającej uprawnienia obywateli i ich wspólnot.

Wszystkich, którzy dla dobra Trzeciej Rzeczypospolitej tę Konstytucję będą stosowali, wzywamy, aby czynili to, dbając o zachowanie przyrodzonej godności człowieka, jego prawa do wolności i obowiązku solidarności z innymi, a poszanowanie tych zasad mieli za niewzruszoną podstawę Rzeczypospolitej Polskiej.

EUROPEJSKA KONWENCJA PRAW CZŁOWIEKA

EKPC z 4 listopada 1950 roku.

Dz. U. Z 10-07-1993, Nr 61, poz. 284

Rządy Państw – Sygnatariuszy niniejszej Konwencji, członkowie Rady Europy,

zważywszy na Powszechną Deklarację Praw Człowieka, uchwaloną 10 grudnia 1948 r. przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych;

zważywszy, że owa Deklaracja zmierza do zapewnienia powszechnego i efektywnego stosowania zawartych w niej praw;

zważywszy, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności jej członków i że jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu jest ochrona oraz rozwój praw człowieka i podstawowych wolności;

potwierdzając swoją głęboką wiarę w te podstawowe wolności, które są fundamentem sprawiedliwości i pokoju na świecie i których zachowanie opiera się głównie z jednej strony na rzeczywiście demokratycznym ustroju politycznym, a z drugiej – na jednolitym pojmowaniu i wspólnym poszanowaniu praw człowieka, do których się one odwołują;

zdecydowane jako Rządy państw europejskich, działających w tym samym duchu i posiadających wspólne dziedzictwo ideałów i tradycji politycznych, poszanowania wolności i rządów prawa, podjąć pierwsze kroki w celu zbiorowego zagwarantowania niektórych praw wymienionych w Powszechnej Deklaracji, uzgodniły, co następuje: (…)

Załączniki: Władcy i Na kiedy to ma być?