SKB = stan konstytucyjnego bezprawia.

28 listopada 2016 roku.

Pamięci moich młodszych i rodzonych braci: Heniek K., Czesiek Z. i Edek.

SĄD REJONOWY, ul. 1 Maja 10, 81-828 Sopot, dalej SRS.

Siódmy wniosek dowodowy.

Adm.-404-160/16, pismo z 28-10-2016 r., wiceprezes Piotr Pancer. Pierwszy dowód. Drugi dowód, to akta trzech spraw WSAW dotyczące RPO. Trzeci dowód dotyczy Sądu Rejonowego w Wejherowie. Czwarty dowód jako uzupełnienie dotyczy jak wyżej. Piąty dowód, własność nie podlega ochronie. Szósty dowód, dotyczy praw nabytych.

 

Mocą ducha prawa wynikającego z preambuł KRP: pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane celem przeprowadzenia postępowania dowodowego w sprawie na okoliczność, że zbrodnia i wywłaszczenie sierot nie było i nie jest ścigane, ośmielam się uprzejmie wnosić o dołączenie do rozpoznania dokumentacji: IPN o sygn. Sn 307/03/Zk/W; Prokuratura Rejonowa we Lwówku Śląskim (dalej PRLŚ) o sygn. 1 Ds 344/03; Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (dalej WSAWr), sygn.: III SA/Wr 138/09; IV SA/Wr 849/11; IV SA/Wr 150/12 i IV SAB/Wr 26/12, Starosty Lwóweckiego (dalej SL) o sygn. GŚ.6821.2.1.2011.JP1. Dalej zaś prezentują twarde dowody na moje powyższe twierdzenie.

Szacunek rodzi się tylko z atencji i prawości. No bo chyba jest jakaś różnica pomiędzy sądem a kabaretem. Do kabaretu chodzi się za własne pieniądze.

Z poważaniem

Otrzymują: IPN, PRLŚ, WSAWr i SL. Celem przygotowania oryginalnych dokumentów z numerami kart akt spraw z ich spisem, które winni otrzymać czterej uczestnicy postępowania sądowego celem ustosunkowania się do faktów.

Tata żołnierz i repatriant.

Wywłaszczenie czwórki sierot. Retusz.

Dowód urzędowego mordu.

Dokument mówi o zdarzeniu przyszłym więc niepewnym.

50 lat po śmierci.

Mój tata, Bronisław Grabowski, nie „załapał się na Andersa”. Poszedł wojować z Niemcami o wolną Polską w szeregach Wojska Polskiego pod gen. Zygmuntem Berlingiem. Na frocie był ponad rok czasu. Jako weteran wojenny i repatriant spod Lwowa otrzymał gospodarstwo we wsi Bielanka. Moja mama, Henryka Grabowska z domu Buchta, zmarła 5-03-1954 r. a tatę zamordowano 19-041954 r. Twardym dowodem jest powyższa Decyzja Burmistrza Lwówka Śląskiego. Prezydium lwóweckiej rady łaskawie zezwoliło na wystawienia aktu zgonu mojego taty w 11 miesięcy po jego śmierci. W tym czasie dwóch najmłodszych moich barci poddano adopcji do różnych rodzin a nasze gospodarstwo przekazano jak wyżej. Pikanterii sprawie dodaje fakt, że w kilka dni po ukończeniu przez mnie 18 lat, jako najstarszego z braci, ostatecznie wykonano akt nadania Ob. jak wyżej (pismo SL GN 7228/3225/03/04/252) pod datą 2-03-1966 r. naszego gospodarstwa położonego we wsi Bielanka. Tylko, że zbrodniarze zapomnieli nas wszystkich wymeldować z Bielanki. Wszyscy z babcią, Julia Buchta z domu Król zmarła 11-06-1952 r., byliśmy tam zameldowani przez następne niemal 50 lat. W tym czasie zniszczono wszystkie dokumenty osiedleńcze i repatriacyjne… Tak to właśnie działa po dzień dzisiejszy.

Podpisał mgr inż. Ireneusz Maciejczyk