Anarchia jest to dezorganizacja jaka powstaje wskutek braku lub bezsilności organów władzy; stan chaosu i nieporządku, rozprzężenie, bezrząd. Natomiast feudalizm, jest to hierarchiczny ustrój społeczny i polityczny, w którym podstawą funkcjonowania państw była uprawa ziemi. Władca stanowił prawo i nadawał ziemie wasalowi, nazywanym też poddanym lub lennikiem. Wasal był zobowiązany do świadczeń osobistych oraz do daniny w naturze lub w pieniądzu, jako że państwa feudalne rozwijały się przez ekspansję wojenną. Dzięki temu zdobywano ziemię, ludzi do pracy oraz łupy. Obowiązywała prosta zasada: „wasal mojego wasala jest moim wasalem”. Była więc to struktura prosta i czytelna. W okresie europejskiej anarchii feudalnej książę Konrad Mazowiecki zaprosił Krzyżaków do Polski. Książę obawiał się plemion znad Bałtyku, żyjących jeszcze we wspólnotach. Były to ludy odrębne od Słowian: językowo, kulturowo, religijnie i ustrojowo. Ludność bitna i przyzwyczajona do ciężkich warunków. Jednym z ludów byli Prusowie. Zmierzali oni do stworzenia własnego państwa jako monarchii wczesnofeudalnej, w której jeszcze nie ma pieniędzy.

Zakon Krzyżacki chwilowo był bezdomny, jako że został świeżo wypędzony z Siedmiogrodu przez króla Węgier. Natomiast cesarz niemiecki na prośbę zakonu, na piśmie – a jakże by inaczej – potwierdził, że książę Konrad obiecał im ziemie między swoją prowincją a granicami Prus. Ponadto stwierdził, że Krzyżacy mają pomóc Konradowi „w zdobywaniu i opanowaniu ziem pruskich na cześć i chwałę Boga prawdziwego”. Działo się to w roku 1226. Nadania Konradowe, rzeczywiste i sfałszowane przez Krzyżaków, stworzy przyczółek umożliwiający budowę nowego i silnego państwa. Bowiem za zakonem zaczęli napływać chłopi, kupcy i najprzedniejsze rycerstwo z zachodu, pragnące zdobywać łupy i doświadczenie bojowe. Wszyscy oni szukali dróg awansu społecznego w tej części Europy. Tym samym Konrad ułatwił stworzenie potęgi, która nie tylko przewyższała siłę militarną i gospodarczą Mazowsza, ale wszystkie ówczesne księstwa polskie. Krzyżacy w niedługim czasie zaczęli zagrażać całej wschodniej Europie. Plemiona pruskie zostały wybite, a ich pogromcy nazwali swoje państwo Prusy. Było to więc pierwsze ludobójstwo w dziejach nowożytnej Europy.

Wiarołomstwo Krzyżaków spowodowało, że Polska i Litwa zawarły Unię w Krewie w 1385 r. Fundamentalną zasadą tej unii było: „wolni z wolnymi, równi z równymi”. Doprowadziło to do złamania krzyżackiej potęgi w bitwie pod Grunwaldem 15 VII 1410 r. Jedna dobrze przygotowana i wygrana bitwa spowodował poskromienie samowoli krzyżackiej na setki lat. Natomiast Szwedzi pobici w XVII w. nie pokazali się więcej w tej części Europy. Oto co znaczy zwycięstwo. Zaś Unia Polski i Litwy wraz z innymi narodami przetrwała prawie 400 lat jako mocarstwo europejskie. W dotychczasowych dziejach Europy nie było tak długiego i trwałego sojuszu. Ta trwałość sojuszu Polski i Litwy była solą w oku dla naszych sąsiadów. Dlatego aby doprowadzić do rozpicia państwa nasi sąsiedzi zaczęli stosować trzypunktową zasadę, którą określa się sześcioma słowami: 1. Szargać świętości. 2. Komplikować sprawy. 3. Nagradzać kanalie. Stosowanie takich zasad prowadzi do uzależnień i rozkładu legalnej władzy, czyli do anarchii. Potrzebne są tylko pieniądze. I nie zawsze chodzi tu o duże pieniądze. Czasami wystarczą fałszywe obietnice. Znaleźli się więc kolaboranci, zdrajcy i sprzedawczyki. Tak doprowadzono do pierwszego rozbioru Polski w 1772 r. Zaborcami były państwa: Austria, Prusy i Rosja. Drugiego rozbioru dokonano w 1793 r. a trzeciego w 1795 r.

3 maja 1971 została uchwalona Konstytucja jako pierwsza w Europie a druga po Stanach Zjednoczonych, 17 IX 1787 r. Jest to bezspornie największa spuścizna ideowa i polityczna po niepodległej Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Twórcy naszej Konstytucji 3 Maja dali wyraz swojemu przeświadczeniu o niedoskonałości tego dzieła oraz świadomości, że zachodzące ciągle procesy społeczne w ciągu niewielu lat muszą stworzyć podstawy do modyfikacji ustroju państwa. W konstytucji zawarto więc postanowienie o obowiązkowej rewizji i jej zmianie na specjalnie zwoływanym co 25 lat sejmie nadzwyczajnym – ekstraordynaryjny. Jest to postanowienie wyjątkowe po dzień dzisiejszy na tle całego ustawodawstwa konstytucyjnego. Twórcy amerykańskiej konstytucji nie wprowadzili takiego zapisu. Dopiero później znaleziono wyjście w postaci poprawek. W naszej Konstytucji zapisano również: „Wszelka władza społeczności ludzkiej początek swój bierze z woli narodu. Aby więc całość państw, wolność obywatelska i porządek społeczności w równej wadze na zawsze zostawały, trzy władze rząd narodu polskiego składać powinny i z woli prawa niniejszego na zawsze składać będą…” oraz: „Władza sądownicza nie może być wykonywana ani przez władzę prawodawczą, ani przez króla, lecz przez magistratury na ten koniec ustanowione i wybierane.”

W połowie XIX wieku zrodziła się i umocniła nowa ideologia – komunizm. Jej sztandarowym dziełem jest „Manifest komunistyczny”. Komuniści wychodząc z założenia, że wszyscy mamy takie same żołądki, postulują zbudowanie sprawiedliwego ustroju społecznego, w którym wszyscy będziemy żyli w szczęściu i dostatku. Nie będzie klas społecznych ani granic państwowych. Będzie egalitarnie – równano i jednakowo – we wszystkich dziedzinach życia. Aby to osiągnąć trzeba znieść prywatną własność środków produkcji: ziemia, fabryki. Wszystko będzie nasze a tylko nieliczni będą tym zarządzać. Umożliwi to sprawiedliwy podział dóbr. Cel ten osiągnie rozwinięte społeczeństwo socjalistyczne, przechodząc od podziału towarów, których będzie tyle ile potrzeba, bo od każdego należy wymagać zgodnie z jego zdolnościami; do takiego stopnia rozwoju, który umożliwi podziału dóbr: każdemu zgodnie z jego potrzebami. Po to, aby każdy mógł rozwijać wszystkie swoje talenty i siły całkowicie swobodnie i używać ich bez naruszania przez to podstawowych zasad tego społeczeństwa. Albowiem każdy człowiek dąży do tego, aby być szczęśliwym, a szczęście każdego jest nieodłączne od szczęścia wszystkich. Tak więc socjalizm, to tylko etap przejściowy w drodze do powszechnego dobrobytu i szczęścia. Komuniści obiecują zbudowanie raju na Ziemi. Komunizm jest to więc wyższy stopień rozwoju „dojrzałego” społeczeństwa socjalistycznego. To „dojrzewanie” musi odbywać się w sposób kontrolowany. Dlatego konieczne jest wprowadzenie totalitarnego systemu aby można było kontrolować całe społeczeństwo pod względem politycznym i ekonomicznym oraz wszystko dokładnie zaplanować aby nic się nie marnowało. Władza musi być skupiona w rękach najbardziej świadomej politycznie awangardzie proletariatu. A proletariusz to każdy, kto codziennie musi sprzedawać się, aby zarobić na własne utrzymanie. Komunizm i ich czcicieli nazywamy komuną. Zaś zęby komuny [mój wymysł] to cały system z prawem włącznie stworzony przez tę formację, aby obronić interesów awangardy. Dziś to elita. Barony!

Ideę socjalizmu – uspołecznienie środków produkcji jest ekonomiczną podstawą równości i sprawiedliwości społecznej – zrealizowano w XX w. Pierwsza była Rosja w 1917 r. – pod wodzem rewolucji W. I. Lenina. Natomiast narodowy socjalizm zwyciężył we Włoszech, 1922 r. – B. Mussolini i w Niemczech, 1933 r. – A. Hitler. Tym sposobem historyczna misja proletariatu (obalenie kapitalizmu) i wprowadzenie nowego ładu społecznego spowodowało gwałty i mordy na niespotykaną w dziejach ludzkości skalę. Ocenia się, że podczas tych rządów, tylko w Europie, wymordowano ponad 100.000.000 (sto milionów) ludzi.

„Naród winien jest sobie samemu obronę od napaści i dla przestrzegania całości swojej.” To zobowiązanie naszych przodków, z „Konstytucji 3 Maja”, nadal obowiązuje.

Wyszukaj: Algorytm Bezprawie Konstytucja Prawo Władcy