Indoktrynacja jest to szerzenie i wpajanie jakichś doktryn, poglądów i przekonań za pomocą nieustępliwej propagandy. Podobnym terminem jest sowietyzacja, to znaczy narzucanie przez Związek Radziecki narodom zależnym własnego systemu ustrojowego, co prowadziło do szczególnego typu mentalności społecznej. Będąc kadetem (uczeń szkoły chorążych) byłem poddany przymusowej indoktrynacji i sowietyzacji. Inny problem, to to, czy jako młody człowiek, praktycznie bez wykształcenia miałem wyjście.
Na czym to polegało. Otóż, jako kadetom „wciskano” nam, że oto po ukończeniu szkoły będziemy „ellitą” narodu i aby mieć wpływ na życie kraju oraz je udoskonalać trzeba być zaangażowanym politycznie. Dlatego chłopaki chętnie zapisywały się do KMW = Koło Młodzieży Wojskowej oraz do PZPR = Polska Zjednoczona Partia Robotnicza. Ja nie bylem gorszy. Koledzy z plutonu wybrali mnie nawet na kierownika grupy. Jako taki właśnie kierownik, otrzymałem od politruka (zastępca do spraw politycznych) maleńką broszurkę (7,5 x 10,5 cm) pod tytułem: Zasady etyki kadry Ludowego Wojska Polskiego. Dziś, dla mnie, to cenna pamiątka. Twarda sztywna płócienna okładka. Każdy żołnierz zawodowy powinien to otrzymywać, ale nie każdy to otrzymywał. Tako to był polityka. Ja byłem dumny z tego, że jako jeden z nielicznych, otrzymałem to dzieło. Wydawnictwo MON 1965, zam. 1278. CW-65399. Dzieło MON jest anonimem spisane na 46. stronach. Nie ma w nim ani jednego nazwiska.
Czym jest indoktrynacja i sowietyzacja, zacytuję za tymi zasadami: „Internacjonalizm: Właściwe pojęty patriotyzm łączy się nierozerwalnie z internacjonalizmem, z poczuciem głębokiej klasowej i ideowej więzi z innymi krajami socjalizmu i siłami postępu na całym świecie. Służąc ludowej Ojczyźnie, oficer związany jest nierozerwalnym braterstwem idei i broni z żołnierzami Armii Radzieckie i wszystkich sojuszniczych armii socjalistycznych.” – str. 16. Wyjaśnienie z 5. i 6. str.: „Zasady i wymogi niniejszego dokumentu mają również. Zastosowanie i moc wiążącą w stosunku do korpusu chorążych i podoficerów zawodowych; stanowią także wytyczną postępowania oficerów, chorążych i podoficerów rezerwy, którzy z racji posiadania stopnia wojskowego winni być w swoim środowisku wzorem cnót moralnych obywateli społeczeństwa socjalistycznego. Dla większej przejrzystości w „Zasadach” używa się nazwy „oficer”, ale należy przez nią rozumieć również „chorąży i podoficer zawodowy”.”
Aktywność polityczno–społeczna: Ludowe Wojsko Polskie i jego kadra są nierozerwalną częścią narodu, któremu przewodzi Polaka Zjednoczona Partia – str. 19 – Robotnicza, czołowa siła Frontu Jedności Narodu. Wynika stąd konieczność pełnego zaangażowania się oficera w sprawę budowy socjalizmu w Polsce oraz zwycięstwa pokoju i postępu na całym świecie. Oficer winien interesować się się wszechstronnie i stale wzbogacać swoją znajomość sytuacji politycznej, społecznej i gospodarczej kraju, a także sytuacji i wydarzeń międzynarodowych.” – str. 20.
Nieco dalej. „Posiadając czynne i bierne prawo wyborcze, oficer powinien korzystać z nich według najlepszej swej woli i przekonania, a jeśli wybiorą go do organów władzy – wykazać się aktywną pracą w tych organach, odpowiadającą całej jego wiedzy i umiejętnościom w tej dziedzinie.” – str. 21.
Na koniec zapytam. Jaka jest różnica pomiędzy filozofią a ideologią? Większość ludzi nie umie odpowiedzieć na tak proste pytanie. Ja też długo nie umiałem na to odpowiedzieć. Dlaczego? Bo mieliśmy, i mamy bardzo zły system edukacyjny.
ATP Bezprawie Wojsko ZSRR Życie
