2 listopada 2001 roku.

Pismo było adresowane do Prokuratury Okręgowej w Gdańsku, pod tytułem: Zbrodnia konstytucyjna, czyli skarga na działalność prokuratur rejonowych. Pod koniec pisma napisałem.

Biorąc powyższe pod uwagę, żądam wyznaczenia mi (jako emerytowi wojskowemu, synowi i wnukowi weteranów wojen światowych – obecnie inwalida pierwszej grupy) daty i miejsca stawienia się, celem dokonania odstrzału na mojej osobie. Po, abym nie był ciężarem dla: siebie, swoich najbliższych i sprawujących władzę w tym kraju, który od pokoleń – jest moją Ojczyzną. Albo, po prostu, należy przestrzegać Konstytucji Rzeczpospolitej Polskie.

„Kończ waść! Wstydu oszczędź.”

Naczelnik, I Wydziału Postępowania Przygotowawczego Prokuratury Okręgowej w Gdańsku, Ob. Małgorzata Syguła (sygn. Akt 467/01/Ga z dnia 10 grudnia 2001 roku) oświeciła mnie.

Nadto należy stwierdzić, iż aktualnie obowiązujące w Polsce przepisy prawne nie przewidują możliwości zgodnie z prawem, spowodowania pozbawienia życia innej osoby. Pozbawienie życia innej osoby jest zbrodnią, zagrożoną najsurowszym wymiarem kary tj. Dożywotnim pozbawieniem wolności.

Ob. M. Syguła w swoim elaboracie spisanym na 7. (słownie: siedmiu) stronach słowem nie wspomniała o Konstytucji. Ostemplowałem: niepoczytalność. Kolejne pisma w tej sprawie to zwyczajny bełkot i bulgot prawny sprzeczny nawet z obowiązującymi przepisami. Tych materiałów jest sporo.

Na skutek mojej pisaniny sprawa wylądowała w Instytucie Pamięci Narodowej. W tym temacie też jest o czym pisać.

ATP Konstytucja Krademocja Wojsko Wolność