Idą wybory! Moim celem jest rozpoczęcie polowania na polakożerców i polonofobów. Nie po to by ich fizycznie odstrzelić, lecz ustrzelić politycznie. Przez to rozumiem to, aby takich ludzi i ich najbliższych krewnych, wyeliminować z naszego życia politycznego i publicznego na zawsze. Jeżeli nie zrobimy tego przy najbliższych wyborach do Sejmu i Senatu na jesieni, to już nie uda się tego zrobić nigdy w sposób ewolucyjny, czyli bez rozlewu krwi.
Zapoczątkowałem tworzenie takiej listy. Każdy może sam dalej to rozwijać wedle własnego rozeznania i potrzeby. Tu pokazałem, moim zdaniem, największych „popów” czyli polakożerców i polonofobów i jest to sam szczyt tej listy. Trzeba pamiętać, że przecież wszędzie była „władza ludowa”. Na wszystkich szczeblach władzy i wpływania na nasze umysły, ot chociażby radio i TV, a także szkoły i uczelnie. Trzeba więc polować na synów, córki, wnuki i wnuczki oraz innych ich najbliższych krewnych, tych którzy doprowadzili do zniewolenia Narodu, które trawa po dzień dzisiejszy. Gdyby było inaczej, to Jaruzel, czyli Ob. Wojciech Witold Jaruzelski już dawno byłby osądzony przez polskie sądy. Tego człowieka bronią jeśli nie sami „popi” lecz również i ich potomkowie. To widać po zachowaniu bardzo wielu ludzi. Mają nawet te same nazwiska co ich wysoko niegdyś postawieni przodkowie. Kto wychował się się w środowisku „popów” ten nie jest w stanie prosto i łatwo zmienić swojego sposobu i stylu życia, myślenia, działania i wpływania na innych.
Numer 1. PPR. Rok powstania 1941.
Numerację przyjąłem według dat powstania.
Polska Partia Robotnicza, o jej nazwie i utworzeniu zdecydowano w Moskwie po napaści zbrojnej Niemiec na СССР (Sojuz Sowietskich Socyalisticzeskich Riespublik) czyli Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR). Była to więc decyzja i wola Józefa Wissarionowicza Stalina, z domu jakoś inaczej. Już z upoważnienia Komitetu Wykonawczego Międzynarodówki Komunistycznej w czerwcu 1941 roku grupa polskich działaczy komunistycznych w ZSRR powołała grupę inicjatywną, której podstawowym zadaniem było powołać PPR. Tu warto jeszcze dodać, że szkoleniem aktywistów PPR zajmowało się NKWD (Narodnyj Komissariat Wnutriennich Dieł) czyli Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych ZSRR i wszyscy byli jej agentami.
W skład grupy inicjatywnej wchodzili, lista według alfabetu:
-
Bolesław Bierut, był piątym i ostatnim I sekretarzem;
-
Paweł Finder, był trzecim I sekretarzem;
-
Władysław Gomułka, był czwartym I sekretarzem;
-
Pinkus Kartin;
-
Bolesław Mołojec, był drugim I sekretarzem;
-
Marceli Nowotko, był pierwszym I sekretarzem;
-
Maria Rutkiewicz;
-
Czesław Skoniecki;
-
Jan Turlejski;
-
Józef Wieczorek;
a w skład drugiej grupy inicjatywnej wchodzili:
-
Piotr Drążkiewicz;
-
Małgorzata Fornalska;
-
Szyfra Goldszlak vel Jadwiga Ludwińska;
-
Jan Gruszczyński;
-
Aleksander Kowalski;
-
Janek Krasicki;
-
Mordka vel Mieczysław Hejman, radiotelegrafista;
-
Wacław Stec, radiotelegrafista.
Biuro Polityczne Komitetu Centralnego PPR, sierpni 1944:
-
Jakub Berman*;
Bolesław Bierut, jest na pozycji 1);
Władysław Gomułka, jest na pozycji 3);
-
Hilary Minc;
-
Stanisław Radkiewicz;
-
Marian Spychalski;
-
Roman Zambrowski;
-
Aleksander Zawadzki.
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR) powstaje 5. 12. 1948 roku z połączenia Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Partii Socjalistycznej.
* Jako przykład. J. Berman był (bo nie żyje) stryjem znanego polityka.
Numer 2. ZPP. Rok powstania 1943.
Związek Patriotów Polskich – organizacja polityczna, powołana w lutym 1943 przez komunistów polskich w ZSRR; narzędzie polityki Stalina w kwestii polskiej – przygotowywał warunki do przejęcia władzy przez komunistów w powojennej Polsce.
Zarząd Główny:
-
Zygmunt Berling,
-
Bolesław Drobner,
-
Stefan Jędrychowski,
-
Stanisław Skrzeszewski,
-
Włodzimierz Sokorski,
-
Jerzy Sztachelski,
-
Wanda Wasilewska – przewodnicząca;
-
Andrzej Witos,
-
Aleksander Zawadzki.
Numer 3. KRN. Rok powołania 1943.
Krajowa Rada Narodowa powstała w końcu 1943 r. z inicjatywy ZPP i był to właściwy początek budowy nowego systemu władzy w Polsce, opartego o bezwzględną dominację PPR jako realizatora polityki stalinowskiej. Stalin ogłosił KPN „legalnym” organem władzy państwowej. Był to samozwańczy organ polskiego parlamentu, który reprezentował wyłącznie ugrupowania komunistyczne i lewicowe.
Skład KRN.
-
Edward Osóbka – Morawski – wiceprzewodniczący;
-
Władysław Kowalski,
-
Michał Rola – Żymierski,
-
Kazimierz Mijal,
-
Wincentego Witos – wiceprezydent
-
Stanisława Grabski – wiceprezydent
-
Stanisława Szwalbe – wiceprezydent.
Bolesław Bierut – przewodniczący i prezydent KRN, jest nr 1);
Numer 4. PKWN. Rok powołania 1944.
Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego powstał w lipcu 1944 r. w Moskwie. Decyzję o jego utworzeniu podjęto w Moskwie w lipcu i został zaakceptowany przez samego J. Stalina. Nazwa jest kopią Francuskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego działającego pod przywództwem generała de Gaulle’a. Pierwsi członkowie PKWN dotarli bezpośrednio do Lublina dopiero 27 lipca 1944.
Skład PKWN
-
Stanisław Janusz.
Edward Osóbka – Morawski – przewodniczący, jest nr 34;
Wanda Wasilewska, jest nr 31;
Andrzej Witos, jest nr 32,
Numer 5. PZPR. Rok powołania grudzień 1948.
Sojusznicy PZPR: PAX, SD, ZSL.
Pierwsze Politbiuro:
-
proponuję uzupełniać samodzielnie;
(…)
Podobno 17. 09. 1993 r. z Polski wyjechał ostatni sowiecki sołdat. Tylko jakoś nie pamiętam, żeby wówczas Naród wiwatował i puszczano race i światła do nieba. Z tego powodu należy upolować i odstrzelić „politycznie” ludzi i ich potomków, którzy czerpali i czerpią korzyści nie tylko materialne ale także wpływanie na świadomość miliony Polek i Polaków w kraju i za granicą.
Dlaczego należy zaglądać w życiorysy polityków? Podam tu jeden przykład. Urzędujący obecnie w Polsce premier, Ob. Donald Franciszek Tusk, napisał kiedyś, nim został premierem, że polskość to nienormalność. Wypowiedzi tej, Ob. D. F. Tusk, w sposób powszechnie dostępny i zrozumiał, do dziś nie zmienił. I taki człowiek buduje największa siłę polityczną w Polsce. Czy to jest normalne?
