SKB = stan konstytucyjnego bezprawia.

Z Sądu Okręgowego w Gdańsku otrzymałem postanowienie z data 29. 04. 2011 r. Nadano w PP Gdańsk G101 dnia 6. 05. 2011 r. o następującej treści.

1. strona dokumentu.

Sygn. akt IC 343/11

POSTANOWIENIE

Dnia 29 kwietnia 2011 roku

Sąd Okręgowy w Gdańsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący; SSO Weronika Klawonn

po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2011 roku w Gdańsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Zbigniewa Grabowskiego

przeciwko Makowi Kapała

o pozbawienie prawa wykonywania zawodu

Stempel o treści: Od doręczonego postanowienia służy zażalenie. Zażalenie wnosi się do Sądu, który wydał zaskarżone postanowienie w nieprzekraczalnym terminie tygodniowym od doręczenia odpisu postanowienia. Nadanie zażalenia na pocztę jest równoznaczne z wniesieniem go do Sądu.

postanawia:

1. odrzucić pozew w zakresie żądania pozbawienia Marka Kapały prawa do wykonywania zawodu sędziego,

2. umorzyć postępowanie w zakresie żądania zasądzenia od Marka Kapały kwoty 100.000 zł na rzecz Centrum Zdrowia Dziecka.

Uzasadnienie

Powód wystąpił z pozwem o pozbawienie Marką Kapały prawą wykonywania zawodu sędziego ze skutkiem natychmiastowym oraz o zasądzenie, od Marka Kapały kwoty 100.000 zł na rzecz Centrum Zdrowia Dziecka.

W ocenie Sądu, pozew wniesiony w niniejszej sprawie w zakresie żądania pozbawienia Marka Kapały prawa do wykonywania zawodu sędziego podlega odrzuceniu z uwagi na niedopuszczalność drogi sądowej.

     Zagadnienie dopuszczalności drogi sądowej pozostaje w ścisłym związku z badaniem przedmiotu procesu i w jego ramach. Badanie przez Sąd sprawy pod kątem dopuszczalności drogi sądowej powinno być ograniczone do kwestii, czy prawo podmiotowe, którego istnienie stwierdza powód, wchodzi w zakres pojęcia sprawy cywilnej w rozumieniu art. 1 k.p.c. Sprawami cywilnymi w znaczeniu materialnym są te sprawy, w których stosunki prawne stron układają się na zasadzie równorzędności podmiotów i ekwiwalentności świadczeń, a więc sprawy wynikające ze stosunków z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego, a także prawa pracy. Z kolei sprawami cywilnymi w znaczeniu formalnym są te sprawy, które z woli ustawodawcy zostały poddane właściwości sadów powszechnych i Sądu Najwyższego.

Trudno uznać, aby roszczenie o pozbawienie prawa do wykonywania zawodu sędziego wywodziło się z przepisów materialnych prawa cywilnego i tym samym mogło zostać uznane za sprawę cywilną. Roszczenie to nie zostało też na mocy przepisu szczególnego skierowane do rozpoznania według przepisów kodeksu postępowania cywilnego. Sąd powszechny nie jest powołany do orzekania o pozbawieniu prawa do wykonywania zawodu sędziego. Złożenie sędziego z urzędu jest bowiem karą dyscyplinarną, która może być wymierzona jedynie przez sąd dyscyplinarny na podstawę art. 107 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2001 roku, nr 98, poz, 1070 ze zm.).

     Wobec powyższego, mając na uwadze, iż droga sądowa w przedmiotowej sprawie nie jest dopuszczalna; Sąd postanowił pozew w tym zakresie odrzucić na mocy art.199 § 1 pkt 1 k.p.c. orzekając jak w punkcie pierwszym sentencji.

     W dniu 8 kwietnia 2011 roku powód Zbigniew Grabowski cofnął wniosek w zakresie zasądzenia

2. strona dokumentu.

od pozwanego na rzecz Centrum Zdrowia Dziecka kwoty 100.000 zł.

Zgodnie z dyspozycją art. 203 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku.

Wobec powyższego, uznając na podstawie okoliczności sprawy cofnięcie pozwu przez powody za dopuszczalne w kontekście art. 203 § 4 k.p.c., tj. za zgodne z przepisami prawa i zasadami współżycia społecznego, Sad na podstawie art. 203 § 1 i 4 k.p.c. oraz art. 355 k.p.c. umorzył postępowanie w sprawie, o czym orzekł jak w punkcie drugim sentencji.

* * * * * * * * * *

Mój komentarz.

Ostemplowałem NIEPOCZYTALNOŚĆ

Obowiązująca Konstytucja w Polsce stanowi:

Art. 7. Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa.

Art. 8. 1. Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej.

Art. 45. 1. Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd. 2. Wyłączenie jawności rozprawy może nastąpić ze względu na moralność, bezpieczeństwo państwa i porządek publiczny oraz ze względu na ochronę życia prywatnego stron lub inny ważny interes prywatny. Wyrok ogłaszany jest publicznie.

Natomiast w Kodeksie postępowanie cywilnego zapisano:

Art. 1. Kodeks postępowania cywilnego normuje postępowanie sądowe w sprawach ze stosunków z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa pracy, jak również w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz w innych sprawach, do których przepisy tego kodeksu stosuje się z mocy ustaw szczególnych (sprawy cywilne).

Art. 199. § 1. Sąd odrzuci pozew:

1) jeżeli droga sądowa jest niedopuszczalna;

Art. 203. § 1. Pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku.

§ 2. Pozew cofnięty nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa. Na żądanie pozwanego powód zwraca mu koszty, jeżeli sąd już przedtem nie orzekł prawomocnie o obowiązku ich uiszczenia przez pozwanego.

§ 3. W razie cofnięcia pozwu poza rozprawą przewodniczący odwołuje wyznaczoną rozprawę i o cofnięciu zawiadamia pozwanego, który może w terminie dwutygodniowym złożyć sądowi wniosek o przyznanie kosztów. Gdy skuteczność cofnięcia pozwu zależy od zgody pozwanego, niezłożenie przez niego oświadczenia w tym przedmiocie w powyższym terminie uważa się za wyrażenie zgody.

§ 4. Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa.

Art. 355. [Postanowienie o umorzeniu] § 1. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

§ 2. Postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew w piśmie procesowym albo gdy strony zawarły ugodę przed mediatorem, którą zatwierdził sąd.

Treść mojego pozwu z datą 27. 12. 2010 r.

Wartość przedmiotu sporu 1 (słownie jeden) zł.

Ośmielam się wnosić o:

1. pozbawienie prawa wykonywania zawodu sędziego, Marka Kapałę, ze skutkiem natychmiastowym;

2. zasądzenie od M. Kapała kwoty 100.000 (słownie sto tysięcy) zł na rzecz Centrum Zdrowia Dziecka;

3. zasądzenie na moją rzecz kosztów procesu w wysokości nie mniej niż 1.000 (jeden tysiąc) zł.

UZASADNIENIE

1. SSR M. Kapała w postanowieniu tegoż sądu, w sprawie o sygn. akt: II Kp 591/10 z dnia 22. 12. 2010 r. napisał, że moja mozolna pisanina w tej sprawie jest jedynie wyrazem polemiki. Ośmielam się nie zgodzić z tą asercją. Ponadto stwierdził, że: niewykonywanie wyroków sądów cywilnych w rozpatrywanym zakresie, jakkolwiek karygodne, nie wyczerpuje znamion przestępstwa. Tym samym SSR M. Kapała pisemnie udowodnił i wykazał, że w Polsce zbędne są sądy cywile, jako że nie ma obowiązku wykonywania wyroku i tym samym należy doprowadzić do ich (sądów) rozwiązania, albowiem czyny takie nie zawierają czynu zabronionego. Ano zobaczymy.

2. W przytoczonym powyżej postanowieniu wystąpiła obraza przepisów Konstytucji RP art. 78: Każda ze stron ma prawo do zaskarżenia orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji. Tymczasem sekretarz sądowy, Ob. Kinga Pazdro, napisała: Na postanowienie nie przysługuje prawo wniesienia zażalenia bez podania podstawy prawnej.

3. SSR M. Kapała nie zauważył, że prokurator Sławomir Dzięcielski, uniemożliwiła mi działań jako oskarżycielowi posiłkowemu, ani też prokurator ten nie zebrała żadnych dowodów poza własnymi wypocinami.

Dalsze pełnienie obowiązków sędziego Sądu Rejonowego, przez M. Kapałę może prowadzić tylko i wyłącznie do podważania autorytetu, powagi, znaczenia i zaufania do państwa. Rezerwuję sobie również prawo do dokonywania kolejnych czynności prawnych w tej sprawie.

Dowód: akta sądowe tegoż sądu o sygnaturze: II Kp 591/10 oraz akta prokuratury w Gdyni o sygnaturze 3 Ds 208/10.

Podstawa prawna:

Konstytucja RP: preambuła oraz art.: 2, 7, 8, 9, 32, 45, 47, 77 i 78.

Treść moje pisma z datą 31. 03. 2011 r.

WNIOSKI FORMALNE

Sygn. akt: I C 343/11/XIII, wezwanie z datą 17. 03. 2011 r. anonimy st. sekretarz sądu. Doręczyła Poczta Polska w dniu 25. 03. 2011 r.

Uprzejmie informuję, że odmawiam uiszczenia żądanej opłaty sądowej, jako że w wezwaniu brak jest podstawy prawnej. Cofam wniosek mojego pozwu z punktu b).

Ponadto wnoszę o:

1. wydłużenie terminu 7 dni (brak podstawy prawej) wyznaczonego na wskazanie adresu zamieszkania pozwanego, jako że w tej sprawie zwróciłem się do prezesa Sądu Rejonowego w Gdyni – dowód kopia verte. Po otrzymaniu odpowiedzi bezzwłocznie przekażę to do tutejszego Sądu;

2. umożliwienie mi w przyszłości wykonywania zdjęć z akt sprawy.

Podstawa prawna, obowiązująca w Polsce Konstytucja, art.: 2, 7 i 8.