SA = Sąd Apelacyjny, Gdańsk.
SSR = sędzia Sądu Rejonowego, Gdynia.
W wyniku złożonego przeze mnie pozwu przeciwko Markowi Kapała, pod datą 27. 12. 2010 r., w Sądzie Rejonowym w Gdyni, o pozbawienie uprawnień sędziego, przy wartości przedmiotu sporu 1 (jeden) zł, oraz mojej pisaniny otrzymałem postanowienie o poniższej treści.
Odpis postanowienia
Sygn. akt I ACz 2106/11
POSTANOWIENIE
Dnia 19 grudnia 2011 r.
Sąd Apelacyjny w Gdańsku Wydział l Cywilny w składzie:
Przewodniczący: Sędziowie: |
SSĄ Andrzej Lewandowski SA Bogusława Sieruga (spr.) SA Katarzyna Przybylska |
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w dniu 19 grudnia 2011 r., w Gdańsku
sprawy z powództwa Zbigniewa Grabowskiego
przeciwko Markowi Kapale
o pozbawienie prawa wykonywania zawodu
na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 1 sierpnia 2011 r. sygn. akt l C 343/11
postanawia:
oddalić zażalenie.
Na oryginale właściwe podpisy
Druga kartka 1 strona.
I ACz 2106/11
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 1 sierpnia 2011 r. Sąd Okręgowy w Gdańsku odrzucił zażalenie powoda na postanowienie tegoż sądu z dnia 27 czerwca 2011 r. o odrzuceniu zażalenie powoda na postanowienie z dnia 29 kwietnia 2011 r. W uzasadnieniu Sąd Okręgowy wskazał, iż zarządzeniem z dnia 18 lipca 2011 r. wezwano powoda do uzupełnienia braków formalnych zażalenie poprzez uiszczenie opłaty w kwocie 1120 zł, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia zażalenia. Powód potwierdził odbiór wezwania w dniu 22 lipca 2011 r. lecz pomimo upływu ustawowego terminu braki zażalenie nie zostały uzupełnione wobec czego Sąd Okręgowy na podstawie art. 370 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc odrzucił zażalenie powoda na postanowienie z dnia 27 czerwca 2011 r.
Powyższe postanowienie zaskarżył powód i wniósł o „nadanie sprawie biegu jawnego procesu cywilnego”. Skarżący wskazał, że Sąd bezpodstawni żądał od niego zarządzeniem z dnia 18 lipca 2011 r. opłaty od zażalenia skoro wartość przedmiotu sporu w sprawie wynosi 1 zł.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne.
Powód w złożonym zażaleniu zakwestionował prawidłowość wezwania go zarządzeniem z dnia 18 lipca 2011 r. do uiszczenia opłaty od zażalenia na postanowienie tegoż sądu z dnia 27 czerwca 2011 r. o odrzuceniu zażalenie powoda na postanowienie z dnia 29 kwietnia 2011 r.
Dla oceny zasadności podnoszonych zarzutów należało więc ustalić, czy opłata od zażalenia powoda z dnia 11 czerwca 2011 r. została przez Sąd I instancji ustalona prawidłowo. I tak stwierdzić należy, iż postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2011 r. Sąd odrzucił pozew w zakresie żądania pozbawienia Marka Kapały prawa do wykonywania zawodu sędziego oraz umorzył postępowania w zakresie żądania zasądzenia od Marka Kapały kwoty 100.000 zł na rzecz Centrum Zdrowia Dziecka. Opłata od tej części pozwu została określona na kwotę 5600 zł. Powód od postanowienie z dnia 29 kwietnia 2011 r. złożył zażalenie po upływie siedmiodniowego terminu do jego wniesienia wraz z wnioskiem o przywrócenie mu terminu do złożenia zażalenia. Zażalenie podlegało opłacie w wysokości ustalonej na podstawie art.. 19 ust. 3 pkt.2 ustawy z dnia 25 lipca 2005 r. (Dz.U. Nr 167, póz. 1398 z późn. zm.) o kosztach sądowych w sprawach cywilnych – 1/5 opłaty od części pozwu, które dotyczyło skarżone postanowienie tj. w kwocie 1120 zł. Wobec nieopłacenia zażalenia,
Druga kartka 2 strona.
mimo wezwania powoda do usunięcia tego braku formalnego, zostało one odrzucone postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 27 czerwca 2011 r. Również na to postanowienie powód złożył zażalenie. Podlegało ono tożsamej opłacie jak jego zażalenie na postanowienia z dnia 29 kwietnia 2011 r. – 1120 zł. Powód nie opłacił zażalenia i w związku z tym na podstawie art. 130 § l kpc zarządzeniem z dnia 18 lipca 2011 r. wezwano go do uzupełnienia braków formalnych zażalenie poprzez uiszczenie opłaty w kwocie 1120 zł, w terminie 7 dni pod rygorem jego odrzucenia. Ponieważ powód zobowiązania nie wypełnił Sąd Okręgowy prawidłowo odrzucił jego zażalenie postanowieniem z dnia l sierpnia 2011 r., która to decyzja Sądu I instancji znajduje oparcie w art. 130 § 2 kpc.
Nie ma zatem racji skrzący, iż Sąd nieprawidłowo wzywał go do uiszczania opłat o złożonych zażaleń.
Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc oddalił zażalenie jako bezzasadne.
Niewyraźnie odciśnięta pieczęć okrągła pieczęć sądu |
Na oryginale właściwe podpisy Za Zgodność z up. podpis nieczytelny Kierownik Sekretariatu Ewa Przybyła |
A to jest treść mojego pozwu.
Dnia 27 grudnia 2010 roku. K47.
Za potwierdzeniem odbioru.
Zbigniew Grabowski
[mój adres domowy]
Sąd Rejonowy
I Wydział Cywilny
Pl. Konstytucji 5
81 – 969 Gdynia
P O Z E W
o pozbawienie uprawnień sędziego Sądu Rejonowego ze skutkiem natychmiastowym. Plac Konstytucji 5, 81 – 969 Gdynia, Marek Kapała – pozwany.
Wartość przedmiotu sporu 1 (słownie jeden) zł.
Ośmielam się wnosić o:
-
pozbawienie prawa wykonywania zawodu sędziego, Marka Kapałę, ze skutkiem natychmiastowym;
-
zasądzenie od M. Kapała kwoty 100.000 (słownie sto tysięcy) zł na rzecz Centrum Zdrowia Dziecka;
-
zasądzenie na moją rzecz kosztów procesu w wysokości nie mniej niż 1.000 (jeden tysiąc) zł.
UZASADNIENIE
-
SSR M. Kapała w postanowieniu tegoż sądu, w sprawie o sygn. akt: II Kp 591/10 z dnia 22. 12. 2010 r. napisał, że moja mozolna pisanina w tej sprawie jest jedynie wyrazem polemiki. Ośmielam się nie zgodzić z tą asercją. Ponadto stwierdził, że: niewykonywanie wyroków sądów cywilnych w rozpatrywanym zakresie, jakkolwiek karygodne, nie wyczerpuje znamion przestępstwa. Tym samym SSR M. Kapała pisemnie udowodnił i wykazał, że w Polsce zbędne są sądy cywile, jako że nie ma obowiązku wykonywania wyroku i tym samym należy doprowadzić do ich (sądów) rozwiązania, albowiem czyny takie nie zawierają czynu zabronionego. Ano zobaczymy.
-
W przytoczonym powyżej postanowieniu wystąpiła obraza przepisów Konstytucji RP art. 78: Każda ze stron ma prawo do zaskarżenia orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji. Tymczasem sekretarz sądowy, Ob. Kinga Pazdro, napisała: Na postanowienie nie przysługuje prawo wniesienia zażalenia bez podania podstawy prawnej.
-
SSR M. Kapała nie zauważył, że prokurator Sławomir Dzięcielski, uniemożliwiła mi działań jako oskarżycielowi posiłkowemu, ani też prokurator ten nie zebrała żadnych dowodów poza własnymi wypocinami.
Dalsze pełnienie obowiązków sędziego Sądu Rejonowego, przez M. Kapałę może prowadzić tylko i wyłącznie do podważania autorytetu, powagi, znaczenia i zaufania do państwa. Rezerwuję sobie również prawo do dokonywania kolejnych czynności prawnych w tej sprawie.
Dowód: akta sądowe tegoż sądu o sygnaturze: II Kp 591/10 oraz akta prokuratury w Gdyni o sygnaturze 3 Ds 208/10.
Podstawa prawna: Konstytucja RP:
preambuła oraz art.: 2, 7, 8, 9, 32, 45, 47, 77 i 78.