Sędziowski bełkot.

Czynność prawna sprzeczna z ustawą jest nieważna.

Ustawa z 17-06-2004 r. „o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w (…) postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki” w art. 11 stanowi: Sąd wydaje orzeczenie w terminie dwóch miesięcy, licząc od daty złożenia skargi.

Postanowienie Sądu Okręgowego w Gdańsku opatrzono datą 19-06-2017 r. Na jego pisemne spłodzenie i wysłanie tenże sąd pod prezesem: SSA dr Przemysław Banasik, w osobach: SSO Elżbieta Płażyńska, SSO Agata Wojciszke (spr.) i SSO Joanna Wiecka-Jedlińska potrzebował jeszcze 15 dni aby owe sędziowskie wypoty zostały wysłane w dniu 4-07-2017 r. Oto treść tego sędziowskiego dzieła, które należy pokazywać na wszystkich jarmarkach.

Sygn. akt III S 458/17 ODPIS

POSTANOWIENIE

Dnia 19 czerwca 2017 roku

Sąd Okręgowy w Gdańsku III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący: SSO Elżbieta Płażyńska Sędziowie: SSO Agata Wojciszke (spr.) SSO Joanna Więcka – Jelińska po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2017 roku w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Zbigniewa Grabowskiego na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Wejherowie sprawie I C 8/16 z powództwa Energa Obrót SA w Gdańsku przeciwko Zbigniewowi Grabowskiemu o zapłatę z udziałem Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wejherowie postanawia oddalić skargę. Agata Wojciszke Elżbieta Płażyńska Joanna Wiecka-Jedlińska

Okrągła pieczęć sądu. Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność STARSZY SEKRETARZ SADOWY Violetta Goyke

Sygn. akt III S 458/17

Uzasadnienie

Zbigniew Grabowski wniósł skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie I C 8/16 prowadzonej przed Sądem Rejonowym w Wejherowie oraz o zasądzenie na jego rzecz kwoty 20.000 zł.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, że jego zdaniem w powyższej sprawie miała miejsce nieuzasadniona zwłoka w rozpatrzeniu sprawy, gdyż po wydaniu nakazu zapłaty w sprawie VI Nc-e 1149738/15 w Sądzie Rejonowym w Lublinie i wysłaniu przez skarżącego sprzeciwu w dniu 2 listopada 2015 sprawa została przekazana właściwemu sądowi w dniu 16 listopada 2015, czyli dopiero po pięciu miesiącach od wniesienia pozwu, przede wszystkim jednak Sąd Rejonowy w Gdyni, któremu sprawa została przekazana, do dnia wniesienia skargi – 12 kwietnia 2017 – nie podjął w niej żadnej czynności, sprawie nie nadano nawet sygnatury.

Prezes Sądu Rejonowego w Wejherowie zgłosił swój udział w sprawie i wniósł o oddalenie skargi. [bez prawa skarżącego do repliki]

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga jako niezasadna podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U.2016.1259 j.t.; dalej: “ustawa”), strona może wnieść o skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie trwa dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego. Stosownie zaś do art. 2 ust. 2 tej ustawy, dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd, w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty, uwzględniając charakter sprawy, stopień jej faktycznej i prawnej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.

Przytoczone przepisy nie precyzują, jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Wynika z nich jednak wyraźnie, że o nieuzasadnionej zwłoce prowadzącej do przewlekłości postępowania można mówić wtedy, gdy sąd przez podejmowanie decyzji z opóźnieniem lub obarczonych wadliwościami nie wydał rozstrzygnięcia co do istoty sprawy we właściwym czasie (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 kwietnia 2015, IVCSP1/15, nie publ.). Nie budzi również wątpliwości, że warunkiem zasadności skargi na przewlekłość postępowania jest nieuzasadniona zwłoka w merytorycznym rozpoznaniu sprawy, a nie niepodjęcie przez sąd jakiejkolwiek czynności procesowej (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 września 2015, III SPP 20/15, nie publ.).

W świetle powołanego powyżej uregulowania czynnikami miarodajnymi dla oceny wystąpienia przewlekłości postępowania jest terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd/prokuratora, jednak wnioski stąd wynikające korygowane są również przez charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, a także doniosłość sprawy dla strony skarżącej. Nie jest również bez znaczenia zachowanie stron postępowania. Oznacza to, że standard ochrony prawa do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki ma charakter zindywidualizowany (por. także postanowienie Sądu Najwyższego z 13 listopada 2014, sygn. III SPP 255/14, LEX nr 1544569).

Merytoryczną ocenę zarzutów skarżącego należało poprzedzić stwierdzeniem, że skarga złożona na podstawie ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy nie stanowi instrumentu prawnego umożliwiającego merytoryczną ocenę decyzji podejmowanych w toku prowadzonego postępowania przez sąd lub przez prokuratora Taka ocena może być dokonywana wyłącznie w ramach rozpoznawania złożonych przez stronę środków zaskarżenia. Sąd rozpoznający skargę na przewlekłość postępowania nie jest uprawniony do ingerowania w tok prowadzonego postępowania oraz porządek czynności procesowych (por. także postanowienie Sądu Najwyższego z 13 maja 2014, sygn. WSP 5/14, LEX nr 1466594).

Z analizy akt przedmiotowej sprawy wynika, że w sprawie I C 8/16 pozew został przekazany z elektronicznego postępowania upominawczego w dniu 30 grudnia 2015. Zarządzeniem z dnia 5 stycznia 2016 wezwano powoda do usunięcia braków formalnych pozwu, w dniu 5 lutego 2016 wpłynęła odpowiedź na zobowiązanie. Zarządzeniem z dnia 12 lutego 2016 wyznaczono termin rozprawy na dzień 8 kwietnia 2016; na rozprawie stwierdzono, iż przesyłka skierowana do pozwanego na pierwotnie wskazany przez powoda adres powróciła z adnotacją „błędne dane adresowe, Brak numeru”. W  związku z powyższym rozprawę odroczono na termin z urzędu, zobowiązując pełnomocnika powoda do wskazania pełnego adresu zamieszkania pozwanego. Wobec braku odpowiedzi na powyższe zobowiązanie, postanowieniem z dnia 6 października 2016 zawieszono postępowanie w sprawie na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 kpc. Powód nie zaskarżył tego postanowienia, w dniu 25 listopada 2016 nadesłał jednak wniosek o podjęcie postępowania ze wskazaniem adresu pozwanego tożsamego z tym, pod którym pozwany podjął przesyłkę zawierającą odpis nakazu zapłaty. Postanowieniem z dnia 7 grudnia 2016 podjęto postępowanie w sprawie i wyznaczono termin rozprawy na dzień 25 kwietnia 2017. Na rozprawie tego dnia stwierdzono jednak brak zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki kierowanej do pozwanego.  [dowód, że sędzia nie czytał akt przed rozprawą] W związku z powyższym rozprawę odroczono na kolejny termin, do dnia 14 września 2017, na kiedy to zarządzono wezwanie powoda do osobistego stawiennictwa celem przesłuchania w charakterze strony. W dniu 27 kwietnia 2017 uaktualniono dane adresowe pozwanego na podstawie informacji zawartej w skardze administracyjnej pozwanego. Zarządzeniem z dnia 28 kwietnia 2017 zarządzono ponowne doręczenie pozwanemu odpis pozwu i załączników oraz wezwania na rozprawę na zaktualizowany adres.

Analiza akt sprawy doprowadziła do wniosku, że ilość podjętych czynności i przerwy pomiędzy nimi w żadnym razie nie pozwalają uznać, że Sąd Rejonowy pozostawał bezczynny w rozumieniu instytucji przewlekłości postępowania. Wszystkie podjęte do tej pory w sprawie czynności były konieczne celem rozstrzygnięcia istoty sporu i w przeważającej części były celowe i prawidłowe. Należy wskazać, iż na czas trwania postępowania w badanej sprawie wpłynęła konieczność ustalenia prawidłowego adresu pozwanego i omyłkowe przesłanie korespondencji na niewłaściwie wskazany w pozwie adres pozwanego, przez co pozwany nie miał wiedzy o podejmowanych czynnościach. Wbrew zarzutom pozwanego sygnatura nadana została sprawie bezpośrednio po przekazaniu jej z Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie, z chwilą jej rejestracji, na początku stycznia 2016, a pierwszą rozprawę wyznaczono w sprawie w rozsądnym terminie kilku miesięcy od jej wpływu do Sądu Rejonowego w Wejherowie. W dacie wniesienia skargi wyznaczony był już kolejny termin rozprawy, ,a odroczenie rozprawy spowodowane było nieprawidłowością doręczenia przesyłki skierowanej przez sąd na właściwy adres pozwanego.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 17 czerwca 2004 o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki sąd oddala niezasadną skargę. Mając na względzie przedstawione rozważania i okoliczności Sąd Okręgowy na mocy art. 12 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 17 czerwca 2004 o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki orzekł jak w sentencji postanowienia.

Agata Wojciszke Elżbieta Płażyńska Joanna Więcka – Jelińska

SKARŻĄCY i POZWANY, Zbigniew Grabowski

Korespondencję do mnie proszę kierować tą samą drogą. Doręczanie jej w inny sposób godzi w art. 30 i 49 KRP.

SĄD OKRĘGOWY

ul. Nowe Ogrody 30/34

80-803 Gdańsk

POWÓD:

Energa – Obrót SA,

KRS 0000280916

Al. Grunwaldzka 472

80-309 Gdańsk

SKARGA NA PRZEWLEKŁOŚĆ

postępowania Sądu Rejonowego w Wejherowie.

Mocą ducha prawa wynikającego z preambuły Konstytucji (dalej KRP) pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane i art. 45 tejże oraz Ustawy z 17-06-2004 r. „o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w (…) postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki” ośmielam się złożyć skargę na przewlekłość postępowania Sądu Rejonowego w Wejherowie (dalej SRW) w sprawie cywilnej z powództwa spółki Energa Obrót w Gdańsku i wnoszę o:

  1. stwierdzenie przewlekłość postępowania w sprawie;

  2. dopuszczenie dowodów ze str. 3 i 4 do rozpoznania;

  3. zobowiązanie SRW do rozpoznania niniejszej sprawy w terminie trzech miesięcy od rozpoznania tej skargi;

  4. przyznanie od Skarbu Państwa na rzecz skarżącego kwoty 20.000 (dwadzieścia tysięcy) zł;

  5. zasądzenie od Skarbu Państwa – SRW kosztów procesu na rzecz skarżącego, art. 98 K.p.c.;

  6. rozpoznanie skargi w obecności skarżącego.

UZASADNIENIE

Powód pod sygn. akt VI Nc-e 1149738/15 uzyskał z uchybieniami nakaz zapłaty w Sądzie Rejonowym w Lublinie (dalej SRL) na skutek wniesionego pozwu pod datą 23-06-2015 r. – dowód str. 3. Sprzeciw do tego nakazu wysłałem 2-11-2015 r. a SRL przekazał sprawę 16-11-2015 r. do SRW – dowód str. 4.

Z przedstawionych dowodów, które winny znajdować się w aktach SRW o nieznanej mi (jako pozwanemu) sygnaturze, jednoznacznie wynika, że SRL zachował konstytucyjną zasadę rozpoznania sprawy „bez nieuzasadnionej zwłoki”, art. 45 KRP. Najszybciej były wydawane orzeczenia: nakaz i postanowienie, na które SRL potrzebował najwyżej kilkanaście dni. Okazuje się, że najwyższy stopień komplikacji w SRL miała procedura sporządzania i wysyłania nakazu. W tym przypadku SRL potrzebował ponad trzy miesiące. Było to więc rażąca obraza konstytucyjnej zasady „bez nieuzasadnionej zwłoki” w porównaniu z szybkością wydawania orzeczeń. Łącznie od daty pozwu 23-06-2015 r. do dnia przekazania sprawy 16-11-2015 r. do SRW nie minęło pięć miesięcy. Skutkiem tego generalnie należy zgodzić się, że SRL z uchybieniami dochował zasadzie „bez nieuzasadnionej zwłoki”.

SRW do dnia dzisiejszego nie wykonał żadnej czynności procesowej. Sprawie nie nadano nawet sygnatury! Brak wykonania tak prostej czynności procesowych przez SRW w tak długim okresie 17 miesięcy (16-11-2015 do dziś 12-04-2017 r.) dowodzi, że doszło do rażącego naruszenia mojego prawa do rozpoznania sprawy „bez nieuzasadnionej zwłoki”. Należy też zauważyć, że sędziowie stronom procesu z reguły wyznaczają 7 dni na jakieś uzupełnienia lub wyjaśnienia. Postępowanie w tej sprawie trwa zdecydowanie za długo niż jest to konieczne dla wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych niezbędnych do końcowego rozstrzygnięcia będących w związku przyczynowym, które są istotne dla jej rozstrzygnięcia.

Ustawa o skardze na przewlekłość postępowania nie określa, jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Taż sama ustawa w art. 11. precyzuje: „Sąd wydaje orzeczenie w terminie dwóch miesięcy, licząc od daty złożenia skargi.” Zatem ten termin (dwa miesiące) należy uznać, że jest to doprecyzowanie konstytucyjnego terminu „bez nieuzasadnionej zwłoki” na wykonanie każdej czynności procesowej przez sądy. SRL udowodnił, że na wykonanie prostych czynności procesowych z uchybieniami potrzebował niespełna pięciu miesięcy. Tym samym można przyjąć, że czas do sześciu miesięcy mieści się w konstytucyjnej zasadzie rozpoznania sprawy „bez nieuzasadnionej zwłoki”. Ta sprawa nie jest skomplikowana albowiem składa się z niewielkiej ilość kartek, ale które nie są numerowane przed wysłaniem, co także jest niekonstytucyjne i urąga zapisowi: „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpozna rozpoznania sprawy” art. 45 KRP.

Ustawa z 17-06-2004 r. przewiduje, że na żądanie skarżącego sąd przyznaje od Skarbu Państwa (nie od winnych zaniedbań!) sumę pieniężną w wysokości 20.000 zł. Domagam się więc wypłacenia mi kwoty 20.000 zł. Jest to suma żenująco niska w świetle niedawnej wypowiedzi (27-02-2017 r.) pierwszej prezes Sądy Najwyższego, Małgorzata Gersdorf (lat 65): Za te 10.000 brutto dobrze żyć można tylko na prowincji. Sama miesięcznie kasuje prawie 28.000 zł.

Mocą KRP i EKPC wnoszę jak wyżej, przy tym zwracam uwagę na imponderabiliai sprawiedliwość społeczną, która wymaga aby każdemu oddać to co słusznie mu się należy a zawarte w słowach: pomni gorzkich doświadczeń… To my: bydło, ciemny lud i wataha, codziennie płacimy podatki kupując: wodę, chleb, ziemniaki…

Szacunek rodzi się tylko z atencji i prawości. No bo chyba

jest jakaś różnica pomiędzy sądem, urzędem a kabaretem.

Do kabaretu chodzi się za własne pieniądze

Z poważaniem

Zbigniew Grabowski

Dodaj komentarz