Rodacy! Nie upadajcie na duchu! Oto, ja zwykły zjadacz naszego chleba powszechnego, doprowadziłem na skutek mojego pieniactwa (czytaj pisanina) do tego, że Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Maria Gintowt-Jankowicz
Mirosław Granat
Marian Grzybowski
Wojciech Hermeliński
Adam Jamróz
Marek Kotlinowski
Teresa Liszcz
Ewa Łętowska
Marek Mazurkiewicz
Andrzej Rzepliński
Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz
Mirosław Wyrzykowski
Bohdan Zdziennicki
zmienił treść własnego postanowienia Kp 1/10 z dnia 18 października 2010 r. pod datą 16 listopada 2010 r.
Oto treść informacji jaką otrzymałem.
—— Wiadomość oryginalna ——
Temat: |
RE: dominus causae czyli brednie i łgarstwa. |
---|---|
Data: |
Mon, 22 Nov 2010 15:13:35 +0100 |
Nadawca: |
Grażyna Grzegorska-Wolin <grzegorska@trybunal.gov.pl> |
Adresat: |
[…] |
Szanowny Panie,
Trybunał Konstytucyjny 16 listopada 2010 r. wydał postanowienie o sprostowaniu oczywistej omyłki pisarskiej. Jest ona już uwzględniona w postanowieniu Kp 1/10 zamieszczczonym w dziale orzecznictwo – baza danych – układ chronologiczny.
Z poważaniem
Grażyna Grzegorska
____________________
Mój komentarz.
-
Ośmielam się zauważyć, że Ob. G. Grzegorska pisze z błędami: zamieszczczonym. To tylko kolejny dowód, jak mało starannie dobierani są ludzie do stanowisk urzędowych w państwie. Nie należy więc dziwić się, że bzdury i łgarstwa pojawiają się w orzeczeniach nawet Trybunału Konstytucyjnego.
-
dominus causae użyte w orzeczeniu, to nadal dla mnie wulgaryzmy! Co stoi na przeszkodzie aby po tych wyrazach postawić * lub inny znak a w przypisie wyjaśnić co po polsku oznaczają te słowa? No chyba, że orzeczenie ma być wiedzą kabalistyczną i dostępną tylko wtajemniczonym.
-
W przedostatnim akapicie dwukrotnie użyto w orzeczeniu znaków (…), a to każe nam domyślać się co autorzy maja na myśli w tym miejscu, więc wyjaśniam […]
-
Nie ma żadnych powodów, by sądzić, że reguła ta nie dotyczy Prezydenta”. To jest na końcu przedostatniego akapitu. Więc mnie się wydaje […]
-
Postanowieniem TK z 16 listopada 2010 r., sygn. << Kp>> 1/<< 10>> , w uzasadnieniu wyroku sprostowano oczywistą omyłkę pisarską. To jest ostatnie zdanie orzeczenia, gdzie w uzasadnieniu wyroku sprostowano oczywistą omyłkę. Jeszcze raz zerkam na początek orzeczenia, a tam nadal pisze POSTANOWIENIE. Czy zatem jest różnica pomiędzy postanowieniem a wyrokiem?
Sądzić, wedle słownika języka polskiego, 1. rozpatrywać (w sądzie) czyjeś postępowanie w celu wydania wyroku, decydować o czyjejś winie lub niewinności; sprawować władzę sądowniczą; 2. wydawać sąd o kimś, o czymś; oceniać, osądzać; 3. żywić przeświadczenie, być zdania, uważać, przypuszczać, mniemać;4. przestarz. przyznawać coś komuś, przeznaczać dla kogoś
dziś tylko we fraz. Coś jest komuś sądzone, coś jest przeznaczone dla kogoś przez los, przez fatum.
Kabalistyczny, dotyczący kabały; magiczny, tajemniczy, zagadkowy.
To takie moje drobne dywagacje i dygresje w temacie:
POSTANOWIENIE Trybunału Konstytucyjnego
pod sygn. akt: Kp1/10 z datą 18 października 2010 r.
Myślę, że nie tylko studenci powinni pochylić się na treścią tego orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, albowiem jest tu najświeższe wytłumaczenie, dlaczego w Polsce prawo to więcej niż czarna magia.