Uprzejmie wyjaśniam, że zastosowanie przeze mnie [cenzura] jest wynikiem tego, że ja w tym blogu staram się pisać wyłącznie o moich własnych problemach. Unikam wikłania kogokolwiek, nie dotyczy to oczywiście osób pełniących funkcje za publiczne pieniądze, w moje problemy i sprawy, które wszczynam osobiście i staram się zapoznać z tym opinię publiczną, lub tych którzy mogą coś skorzystać z mojej pisaniny, albo wyciągnąć wnioski do własnego postępowania. Ewentualnie mógłbym również zastosować (…) dla pominiętych tekstów, jednak zastosowanie [cenzura] jest bardziej uczciwe.

Śmieszy mnie, oraz wprawia w poważną zadumę kiedy SSR Ob. Marek Kapała jednoosobowo pisze o sobie: Sąd… Ponadto podkreślenie w tekście jest mojego autorstwa, jako że chciałem zwrócić uwagę na to stwierdzenie.

Pieczątka

Sąd Rejonowy

II Wydział Karny

Pl. Konstytucji 5

81-969 Gdynia 2

Sygn. akt II Kp 591/10

POSTANOWIENIE

Dnia 22 grudnia 2010 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni II Wydział Karny

na posiedzeniu w składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Kapała

po rozpoznaniu w sprawie zażaleń [cenzura] i Zbigniewa Grabowskiego na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Gdyni z dnia 08.09.2010 r. o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie 3 Ds. 208/10

podstawie art. 30§1 kpk, art. 465 § l kpk, art. 437§ l kpk,

postanawia

zażaleń nie uwzględnić i utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE 

Postanowieniem z dnia 08.09.2010 r. Prokurator Prokuratury Rejonowej w Gdyni odmówił wszczęcia śledztwa w sprawie:

1. niedopełnienia obowiązków służbowych przez sędziów Sądu Okręgowego w Gdańsku, w nieustalonym okresie czasu, ale nie wcześniej niż 19.04.2006 r. do 18.07.2010 r. poprzez niedoręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem [cenzura] działając na szkodę [cenzura], to jest o przestępstwo z art. 231 § ł kk, wobec stwierdzenia, iż brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu,

2. przekroczenia uprawnień przez prokuratora Prokuratury Rejonowej w Gdyni, w okresie czasu od 05 marca 2010 r. do 18 lipca 2010 r., poprzez zlecenie funkcjonariuszom Policji przesłuchania [cenzura], to jest o czyn z art. 231 § l kk, wobec stwierdzenia, iż czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego,

3. niestosowania się w Gdyni, w okresie od 2009 r. do 18.07.2010 r., do orzeczenia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia [cenzura], to jest o czyn z art. 244 kk, wobec stwierdzenia, iż czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego,

4. [cenzura], to jest o czyn z art. 231 § l kk, wobec stwierdzenia, iż czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego,

5. [cenzura]

   Koniec strony 1.

   c. d. [cenzura], to jest o czyn z art. 286 § l kk, wobec stwierdzenia, iż brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu,

6. niedopełnienia obowiązków przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej w toku nadzorowanego śledztwa 2 Ds. 1761/06 w 2006 r. w Wejherowie, poprzez wydanie decyzji o umorzeniu śledztwa wobec niewykrycia sprawców czynu, działając tym na szkodę Zbigniewa Grabowskiego, to jest o czyn z art. 231 § l kk, wobec stwierdzenia, iż brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu.

     Na postanowienie to zażalenie złożyli [cenzura] i Zbigniew Grabowski. [cenzura] w swoim zażaleniu podniósł, iż dochodziło do fizycznego i psychicznego znęcania się nad nim poprzez wzywanie go do stawiennictwa na przesłuchanie pomimo, iż uniemożliwiał to jego stan zdrowia o czym informowana była Policja. Podniósł nadto, iż niezgodnie z wykładnią Trybunału Konstytucyjnego [cenzura], a nadto w te sposób złamano jego konstytucyjne prawo do swobodnego wyboru i wykonywania zawodu [cenzura]. W dalszej części skarżący wyraził niezadowolenie z działania prokuratury oraz prokuratora wydajnego zaskarżone postanowienie. W konkluzji skarżący wniósł o wyciągnięcie konsekwencji wobec winnych takiego stanu prawnego.

    Zbigniew Grabowski zarzucił zaskarżonemu postanowieniu nietrafność i nieprzeprowadzenie żadnych dowodów oraz stronniczość prokuratora. Nadto zdaniem skarżącego postanowienie jest niespójne, niejasne i praktycznie niczego nie wyjaśnia, lecz gmatwa i wikła. W uzasadnieniu swojego środka odwoławczego skarżący podjął polemikę z ustaleniami prokuratora przedstawiając w punktach przebieg zdarzeń opisywanych przez niego w zawiadomieniu o przestępstwie i kolejnych pismach.

     Sąd zważył co następuje:

     Zażalenia nie zasługują na uwzględnienie i w ocenie Sądu stanowią jedynie wyraz polemiki z prawidłowymi ustaleniami organu nadzorującego postępowanie przygotowawcze. Zdaniem Sądu decyzja o odmowie wszczęcia śledztwa jest zasadna i prawidłowa. Zgodnie z art. 303 kpk śledztwo wszczyna się jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa. W ocenie Sądu w świetle zgromadzonych w sprawie danych Prokurator zasadnie przyjął, iż brak jest podstaw do wszczęcia śledztwa albowiem czyny, których dotyczyło zawiadomienie o przestępstwie nie zawierają znamion czynów zabronionych albo też brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa.

     Odnosząc się do treści zażalenia [cenzura] w pierwszej kolejności podnieść należy, iż w swoim zażaleniu nie podnosi on merytorycznych zarzutów w zakresie dotyczącym punktów I, V i VI zaskarżonego postanowienia. Zgodnie z art. 433 § l kpk sąd odwoławczy rozpoznaje sprawę w granicach środka odwoławczego, a w zakresie szerszym o tyle, o ile ustawa to przewiduje. Sąd rozpatrując zaskarżone postanowienie w pozostałym nie wyrażonym literalnie w zażaleniu zakresie również z urzędu nie znalazł żadnych podstaw do uchylenia zaskarżonego postanowienia.

     Zdaniem Sądu zażalenie Zbigniewa Grabowskiego stanowi jedynie polemikę z zaskarżonym postanowieniem i wyraz niezadowolenia z podjętej decyzji, nie wnosząc żadnych nowych okoliczności, które mogłyby być podstawą do uchylenia tej decyzji procesowej.

Koniec strony 2.

     Odnosząc się do zarzutów zawartych w środku odwoławczym zarówno [cenzura] jak i Z. Grabowskiego, to nie sposób podzielić stanowiska skarżących, iż częste wzywanie [cenzura] do stawiennictwa celem przesłuchania pomimo złego stanu zdrowia stanowi przestępstwo znęcania się psychicznego i fizycznego. Zważyć należy, iż obowiązkiem organów ścigania, w przypadku zaistnienia podejrzenia popełnienia przestępstwa, jest zgromadzenie odpowiedniego materiału dowodowego, w tym poprzez przesłuchanie świadków oraz, w razie postawienia zarzutu, podejrzanego. Podejmowane przez organy ścigania intensywne działania zmierzające do przesłuchania podejrzanego stanowią niezbędną czynność procesową mającą na celu zakończenie postępowania przygotowawczego. Zważyć należy, iż za każdym razem kiedy strona postępowania otrzymuje wezwanie do stawiennictwa ma prawo usprawiedliwić swoją nieobecność w odpowiedniej przewidzianej prawem formie. Wbrew przekonaniu skarżącego nie jest wystarczające ustne oświadczenie w tym zakresie, a nawet przedłożenie zaświadczenia L4. Zgodnie z art. 117 § 2a kpk usprawiedliwienie nieobecności z powodu choroby wymaga przedstawienia zaświadczenia wystawionego przez lekarza sądowego. Decyzję o przedstawieniu zarzutów i konieczności przesłuchania osoby w charakterze podejrzanego podejmuje prokurator w oparciu o całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a nie osoba, która ma się stawić na wezwanie czy też osoba jej najbliższa.

     Nie sposób również podzielić stanowiska skarżących w zakresie dotyczącym bezprawności działania [cenzura]

     Również w zakresie dotyczącym [cenzura] i Zbigniewa Grabowskiego jakoby doszło do

Koniec strony 3.

 

popełnienia przestępstwa. Zgodzić należy się z Prokuratorem, iż ewentualne niewykonywanie wyroków sądów cywilnych w rozpatrywanym zakresie, jakkolwiek karygodne, nie wyczerpuje znamion przestępstwa. Tym samym brak jest podstaw do prowadzenia w tym zakresie postępowania przygotowawczego.

     Odnosząc się do zarzutów Z. Grabowskiego w zakresie dotyczącym [cenzura] Przekonanie skarżącego o niezasadności takiej decyzji jest niewystarczające do uznania, iż doszło do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez świadczeniodawcę.

     Odnośnie zarzutów Z. Grabowskiego dotyczących punktu VI zaskarżonego postanowienia, to podzielić należy stanowisko prokuratora, iż brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa. Zważyć należy, iż decyzję o rodzaju i sposobie podejmowanych czynności procesowych zmierzających do wykrycia sprawcy przestępstwa podejmuje prowadzący postępowanie przygotowawcze. Natomiast skarżący jako pokrzywdzony w razie niesatysfakcjonującej go decyzji o umorzeniu postępowania przygotowawczego ma prawo ją zaskarżyć, wskazując na uchybienia, nieprawidłowości, jak i w toku postępowania wnosząc o przeprowadzenie w sposób prawidłowy konkretnych czynności dowodowych. Ponadto umorzenie śledztwa nie .powoduje jego całkowitego zamknięcia. Oznacza to, iż w sytuacji kiedy pojawią się nowe okoliczności i dowody nie znane wcześniej możliwe jest podjęcie umorzonego postępowania.

     Reasumując powyższe Sąd nie znalazł podstaw do uchylenia zaskarżonego postanowienia i postanowił utrzymać je w mocy.

Pieczęć okrągła z orłem w koronie                            ZA ZGODNOŚĆ

z napisem okrężnym                                               Gdynia 23 12 2010

* SĄD REJONOWY * W GDYNI                                          sekretarz

                                                                             podpis nieczytelny