Oto treść kwitu sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny
w Gdańsku
80-219 Gdańsk, al. Zwycięstwa 16/17
WYDZIAŁ II
tel. 0-58 52-44-400
Dnia 17 stycznia 2012 r.
Sygn. akt IISAB/Gd 71/11
W odpowiedzi należy podać
sygnaturę akt Sądu
Pan
Zbigniew Grabowski
[mój adres domowy]
W wykonaniu zarządzenia [czyjego? Nie podano, ale to cyba zarządził jakiś sędzia. Czemu ukrywa się?] z dnia 17 stycznia 2012 r. sekretariat Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zobowiązuje Pana do sprecyzowania rodzaju pisma z dnia 9 stycznia 2012 r. przez wskazanie, czy stanowi ono zażalenie na zarządzenie wzywające Pana do uiszczenia wpisu czy też wniosek o przyznanie prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych.
Powyższe zarządzenie należy wykonać w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia pisma z dnia 9 stycznia 2012 r. bez rozpoznania.
Sekretariat WSA informuje, że nie ma możliwości „odroczenia uiszczenia” wpisu sądowego w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
STARSZY
SEKRETARZ SĄDOWY
Agnieszka Pazykiewicz
podpis czytelny
Moja odpowiedź.
2 lutego 2011 roku.
Za potwierdzeniem odbioru.
Zbigniew Grabowski – wnioskodawca i skarżący
Wojewódzki Sąd Administracyjny
Aleja Zwycięstwa 16/17
80 – 219 Gdańsk
SKARGA NA NIEKONSTYTUCYJNOŚĆ
Pozwany organ: Komendant Wojewódzki Policji, dalej KWP.
Sygn. akt: II SAB/Gd 71/11, pismo z 17. 01. 2012, anonimowy sędzia.
Nadane 18. 01. 2012, doręczone 20. 01. 2012.
Na mocy Konstytucji, art.: 45, 63, 78 i 176 wnoszę o skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania. Ponadto wnoszę o przywrócenie mi terminu na udzielenie odpowiedzi na powyższe pismo.
UZASADNIENIE
Ośmielam się uzasadnić swój wniosek tym, że zapisy konstytucyjne jednoznacznie wskazują, iż powyższe postępowanie jest niekonstytucyjne jak i zmuszanie mnie do udzielania odpowiedzi w terminie 7 dni.
Dodatkowo ośmielę się napomknąć, że Ob. Bronisław Maria Komorowski w dniu 10. 04. 2010 r. objął najwyższy urząd w Polsce „na gębę” i to bez jakiegokolwiek kwitu – akta WSA Warszawa, II SAB/Wa 306/11; powołując się wyłącznie na zapisy konstytucyjne w art. 131. Ponadto przymus adwokacki jest również niekonstytucyjny i sprzeczny z art. 2. 7. 8. 30. 32. 78. i 176. albowiem adwokat nie ponosi żadnej odpowiedzialności za to co zrobi czy też nie zrobi. Dowody mojego twierdzenia to akta tutejszego Sądu pod sygn. II KO/Wa 318/11.
Ośmielę się jeszcze powołać na orzeczenia Sądu Najwyższego I CK 291/03, III SW 168/11 oraz III SW 169/11, gdzie jednoznacznie rozstrzygnięto, że gdy strona podnosi istnienie niezgodności pomiędzy przepisem ustawy a Konstytucją, sąd rozpoznający sprawę ma obowiązek zbadać, czy wskazany przepis jest zgodny z Konstytucją, przy tym nie może to być dokonywane poprzez treść norm ustawowych, lecz należy należy stosować prokonstytucyjną wykładnię prawną.
Zarazem ośmielę się jeszcze podnieść problem braku osobowości prawnej i zdolności sądowej KPW. Orzeczenia takiej treści wydały Sądy Rejonowe Gdańsk – Południe, sygn. akt I C 651/11, SSR Aneta Arabas. Do dziś nikt tego orzeczenia nie zmienił. Więc po co i z kim mam się procesować?
Na mocy Konstytucji wnoszę jak wyżej.
Z poważaniem