4-07-1610 r. pod Kłuszynem koło Smoleńska wojska polskie pod dowództwem hetmana polnego koronnego Stanisława Żółkiewskiego (ur. 1547, zm. 1620, dziadek Jana III Sobieskiego) rozgromiły pięciokrotnie większe i połączone siły Rosji i Szwecji. Zaś 9-10-1610 r. chorągwie polskie wkroczyły na Kreml. A 29-10-1611 r. hetman Żółkiewski w uroczystym orszaku wkroczył ze swoim wojskiem do Warszawy, wioząc ze sobą cara Wasyla IV Szujskiego (ur. 1552 zm. 1612 jako jeniec w Polsce, Gostynin) oraz jego braci Dymitra i Iwana. Tego samego dnia jeńcy złożyli przysięgę wierności polskiemu władcy i oddali hołd siedzącemu na tronie Zygmuntowi III Waza (ur. 1566, zm. 1632, król Polski od 1587 i Szwecji 1592-1599).
Autorem powyższego tekstu jest Józef Szaniawski (68 l). To ostatni więzień polityczny PRL-u. Zginął w Tatrach 4-09-2012 r. W czasach kiedy to po Polsce wałęsał się masowy samobója.
Wielka smuta w Rosji zakończył się 3-03-1613 r. wyborem Michała I Romanowa (ur. 1596, zm. 1645) carem Rosji. Rosja nie zapłaciła należnych Polsce reparacji wojennych. Była jedynie jakaś kontrybucja za wydanie ciała cara W. Szujskiego. W kolejnych latach przedmioty związane z Hołdem ruskim były niszczone, a samo wydarzenie będące wielkim tryumfem Polski na przestrzeni kilku wieków było przemilczane.
200 lat wcześniej 15-07-1410 r. w bitwie pod Grunwaldem połączone siły Polaków, Litwinów i Rusinów pod dowództwem króla obojga narodów Władysława II Jagiełły (ur. 1351, zm. 1434) pobił Zakon Krzyżacki jako połączone rycerstwo zachodniej Europy.
200 lat później, po Kłuszynie, za mgliste obietnice wolnej Polski cesarza francuzów Napoleona I Bonaparte (ur. 1769, zm. 1821) legiony polskie walczą m.in. na San Domingo, dziś Haiti.
400 lat później, po Kłuszynie, 10-04-2010 r. pod Smoleńskiem tragicznie ginie ówczesny prezydent Polski Lech Aleksander Kaczyński (ur. 1949) i ostatni prezydent na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski (ur. 1919 r.) oraz 94 inne osobistości Polski.
