Publikując to odgryzłam się jak przysłowiowy bąk na kobylej dupie.

SKB = stan konstytucyjnego bezprawia.

ODPIS

Sygn. akt I ACo 38/15

POSTANOWIENIE

Dnia 21 maja 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący –

Sędzia SA Jerzy Paszkowski (spr.) Sędzia SA Marzena Miąskiewicz Sędzia SA Lidia Sularzycka

po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2015 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Zbigniewa Grabowskiego o wznowienie postępowania prowadzonego przed Sądem Apelacyjnym w Warszawie, o sygn. akt Sk 33/14 postanawia: odrzucić skargę.

Na oryginale właściwe podpisy Za zgodność STARSZY SEKRETARZ SĄDOWY Krystyna Brawecka podpis nieczytelny

2

Sygn. akt I ACo 38/15

UZASADNIENIE

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 399 § 1 k.p.c. można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym wyrokiem, w przypadkach określonych w ustawie. Wznowienie postępowania służy zatem w stosunku do prawomocnych orzeczeń merytorycznych, rozstrzygających sprawę co do istoty. Stosownie natomiast do § 2 tegoż przepisu, na podstawie określonej w art. 401¹ postępowanie może być wznowione również w razie zakończenia go postanowieniem.

W niniejszej sprawie Zbigniew Grabowski żądał wznowienia postępowania w sprawie I Sk 33/14, które, jak wskazuje, zostało zakończone zarządzeniem z dnia 23 grudnia 2014 r., powołując się na nieotrzymanie odpisu wyroku w zapadłego w sprawie I ACa 1335/13, złożenie przez skarżącego wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu w celu wniesienia skargi kasacyjnej i jego nierozpoznanie oraz kwestionowanie przymusu adwokackiego.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy, nie można uznać, aby skarżący wskazał już na te zasadnicze elementy skargi o wznowienie postępowania, które warunkują jej dopuszczalność. Ponadto, niezależnie od powyższego, Zbigniew Grabowski nie zawarł w skardze okoliczności, które prowadziłyby do uprawdopodobnienia jakiejkolwiek z ustawowych podstaw wznowienia w sprawie I Sk 33/14.

Mając na uwadze § 107 Regulamin urzędowania sądów powszechnych, który stanowi, że jeżeli pismo wszczynające postępowanie nie odpowiada warunkom formalnym, a z treści pisma wynika, że podlega

3

ono odrzuceniu albo że sprawę należy przekazać innemu sądowi lub innemu organowi, przewodniczący wydziału wyznacza posiedzenie niejawne bez wzywania strony do usunięcia braków formalnych pisma, chyba że bez ich usunięcia nie można wydać postanowienia w przedmiocie odrzucenia pisma lub przekazania sprawy oraz wskazane wyżej uwagi, które uzasadniają odrzucenie przedmiotowej skargi na podstawie art. 410 § 1 k.p.c, Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji.

Na oryginale właściwe podpisy Za zgodność STARSZY SEKRETARZ SĄDOWY Krystyna Brawecka podpis nieczytelny

A było to tak w końcowej fazie procesu.

* – * – * – * – * – * – * – * – * – *

2 września 2014 roku.

PREZES

Sąd Apelacyjny

Plac Krasińskich 2/4/6

00-207 Warszawa

Skarga powoda o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2014 r. pod sygn. akt I ACa 1335/13.

Pozwana TPSA łącznie o 500.000 zł. Data pozwu 25-03-2011 r.

Mocą Konstytucji: pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane… oraz art. 399. i następne K.p.c. ośmielam się uprzejmie zaskarżyć powyższy wyrok w całości zarzucając mu naruszenia przepisów prawa przez pozbawienie mnie możności działania i w sprawie mógł uczestniczyć sędzia, który powinien być wyłączony z mocy ustawy. Na tej podstawie wnoszę o:

1. wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tutejszego Sądu, sygn. akt I ACa 1335/13 z 11-04-2014 r.;
2. wstrzymanie wykonania zaskarżonego wyroku;
3. zasądzenie na moja rzecz od TPSA kosztów procesu według norm przepisanych.

UZASADNIENIE

1. O zapadłym wyroku w sprawie dowiedziałem się z protokołu rozprawy apelacyjnej, która miała miejsce 11-04-2014 r. Protokół ten został mi doręczony 3-06-2014 r. Z treści protokołu nie wiadomo jaki wyrok zapadł w sprawie. Podjęte przez mnie czynności o doręczenie mi wiarygodnej treści tego wyroku, jak do tej pory, nie zostały wzięte pod uwagę. Dysponuję tylko szczątkową treścią tego wyroku, który otrzymałem 5-08-2014 r. a był nadany 1-08-2014. Tym samym SSA Maciej Kowalski w piśmie Wiz-4100-292/14/C z 7-08-2014 nadane 20-08-2014 mija się z prawdą twierdząc, że wyrok wysłano 5-08-2014 – dowód zał. 1. Stąd nie mogę odnieść się do treści całego wyroku.

2. Skład sądu został zmieniony tuż przed wydaniem wyroku, o czym nie zostałem powiadomiony, to zaś uniemożliwiło mi zgłoszenie wniosku o wyłączenie. Na podstawie „Decyzja” burmistrza Lwówka Śląskiego z 1-06-2003 r. (mówi o zdarzeniu przyszłym) dowodzi, że mój tata – Bronisław Grabowski – został zamordowany na polecenie władz Lwówka Śl. – dowód zał. 2. Proszę zwrócić uwagę na umieszczony tam zapis: Akt zgonu został sporządzony w dniu 17-03-1955r w miejscowości Płakowice, 11 miesięcy po jego śmierci. Z Bielanki nr 51 nie wymeldowano zresztą całej mojej rodziny. W tej „Decyzji” wymienione są trzy załączniki, ale ja ich nie otrzymałem do dziś. Nie otrzymałem również składu Rady Narodowej we Lwówku Śl. z lat 1954/55 ani jej prezydium. Nie otrzymałem też dokumentów na jakiej podstawie zostałem pozbawiony praw dziedziczenia gospodarstwa ogrodniczego po tacie repatriancie i weteranie wojennym i osadzony w dziecięcym pierdlu. Żadną drogą: administracyjną, prokuratorską czy sądową. Tym samy, w mojej ocenie, każdy może być zstępnym tamtej Rady, a to wyklucza udział w sprawie z urzędu – art. art. 48 i 49 K.p.c.

3. Byłem pozbawiony możliwości działania również i z tego powodu, że tutejszy Sąd odmówił mi doręczenia spisu kart akt sprawy, pomimo że takowy spis prowadzi Sąd Okręgowy w Warszawie- dowód zał. 3. z którego była apelacja. Bak spisu treści akt sprawy jest niekonstytucyjny i tutejszy Sąd powinien był zastosować się do mojego wniosku, albo zwrócić się z tym problemem do Trybunału Konstytucyjnego – art. 188 KRP. Sądy powszechnie nie mają takich uprawnień.

4. W częściowej treści wyroku tutejszego Sądu mi doręczonego na str. 4. jest zdanie: W tym stanie rzeczy Sąd drugiej instancji, podzielając ustalenia faktyczne i poglądy prawne Sądu Okręgowego przyjmuje za własne. Ustalony stan faktyczny co do własności działki 27/78 został błędnie przedstawiony przez Sądy. W piśmie procesowy pozwanej TPSA z datą 13-02-2013 r. został przedstawiony jako dowód „Wypis z rejestru gruntów”. Tam jako właściciele figurują […] i Zbigniew Grabowski, przy tym […] jest współwłaścicielem od 1997 r. Zatem jego zgodę winna uzyskać TPSA, a nie mojej żony […], która nie była i niej współwłaścicielem tej nieruchomość. Nieprawdą jest też ostatnie zdanie uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego (I C 677/12), oraz uzasadnienie postanowienia sygn. I Acz 1913/13 z 20-02-2014, że nie wykazałem abym poniósł jakieś koszty procesu. Pismo w tej sprawie złożyłem osobiście w dniu 20-05-2013 – dowód zał. 4. To samo uzasadnienie umieściłem w „Zażaleniu” z datą 8-07-2013, które zostało odebrane w Sądzie Okręgowym 11-07-2013, kierownik, Anna Broda – dowód zał. 5. Powyższe dowodzi, że w Sądach zaginęły moje dokumenty, albo sędziowie nie czytali akt sprawy.

Mocą KRP i EKPC i K.p.c. wnoszę jak wyżej. Utrzymanie wyroku Sądu Apelacyjnego tylko potwierdzi niezgodność orzeczenie z prawdą.

Szacunek rodzi się tylko z prawości.

Z poważaniem

* – * – * – * – * – * – * – * – * – *

Zbigniew Grabowski

27 października 2014 roku.

PREZES

Sąd Apelacyjny

Plac Krasińskich 2/4/6

00-207 Warszawa

DOMNIEMANIE: sygn. akt: I ACa 1335/13, Wyrok, Sąd Apelacyjny, Warszawa (dalej SAW), ogłoszono 11-04-2014 r. Doręczono ponownie 16-10-2014 r.

Wniosek o wyrok 12-04-2014 r. Vide art. 329 K.p.c.

ZAŻALENIE NA DORĘCZENIE

Sygnatury akt: a) I Sk 33/14, Zarządzenie z 13-10-2014 r., SSA Jerzy Paszkowski; b) I ACa 1449/14, pismo z 15-10-2014 r., zarządziła anonimowa przewodnicząca.

Mocą Konstytucji:pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamaneośmielam się uprzejmie wnosić o:

• wyłącznie z postępowań SAW;

• wyjaśnienie jakich spraw dotyczą obie sprawy;

• wydłużenie mi terminu na zajęcie stanowiska w tych sprawach;

• odpowiedź: Czy SAW chce doprowadzić mnie do obłędu?

UZASADNIENIE

1. Kolejne dwa dokumenty SAW dowodzą, że są one sporządzane bez zachowania elementarnej dbałości o ścisłość; co mi, jako elektronikowi z wyższymi kwalifikacjami; szczególnie rzuca się w oczy i niemal obala z nóg. Zaś u człowieka poddanego przymusowemu leczeniu psychiatrycznemu (jako żołnierz zawodowy) po Sierpniu 1980 r. wywołuje gwałtowny rozstrój stanu zdrowia, który może skończyć się u mnie obłędem i zmienić w „ludzkie warzywo”. Od 2000 r. jestem inwalidą trwale i całkowicie niezdolnym do samodzielnej egzystencji.

I tak. Zarządzenie nie precyzuje o jaką sprawę chodzi. Brak jest sygn. akt – vide zał. 1. (str. 3). Również pismo nie uściśla, o którą moją skargę chodzi – vide zał. 2. (str. 4). Z treści samych dokumentów sądowych wynika, że moich skarg było co najmniej dwie. Z tego też powodu SAW winien być wyłączony z tych postępowań. Jako strona procesowa nie mogę odnosić się do treści jakiegoś dokumentu, szczególnie sądowego (!) na podstawie presumpcji. Z tych powodów niezbędne jest wydłużenie terminu na ustosunkowanie się przeze mnie do owych: Zarządzenie i pismo po uprzednimi i skutecznym doręczeniu mi ich i które będą wolne od podstawowy braków formalnych. Oba te działania są również dowodem na to, że sędziowie SAW chcą zamknąć sprawy bez żadnego postępowania z powodu nie uzupełnienia przeze mnie braków, których praktycznie nie da się wykonać.

2. Doręczone mi Zarządzenie w kopercie o wymiarach: 17,5 cm na 24,8 cm; było źle zabezpieczono w SAW. Data nadania 14-10- 2014, ze znanym mi nadrukiem SAW. Koperta jest mocno podniszczona i była wielokrotnie otwierana. Czego nie da się zauważyć, kiedy odbiera się kilka przesyłek za pokwitowaniem przed domem. Klej jaki używany jest na kopertach powoduje, że taką kopertę bez użycia pary, np. z czajnika do gotowania wody, można bez trudu otworzyć. Wystarczy delikatnie i wolniutko ciągnąć za przyklejoną zakładkę koperty. Dodatkowo, ani w Zarządzenie ani na kopercie nie jest zanotowane co w tej kopercie było. Z tego powodu wydłużenie mi terminu na odniesienie się do Zarządzenie jest niezbędne, co mogę uczynić dopiero po otrzymaniu jednoznacznej i kompletnej treści tegoż Zarządzenie.

Mocą Konstytucji wnoszę jak wcześniej i wyżej.

Szacunek rodzi się tylko z prawości. No chyba jest

jakaś różnica pomiędzy sądem, urzędem a kabaretem.

Z poważaniem

* – * – * – * – * – * – * – * – * – *

ODPIS

Sygn. akt I ACa 1449/14

ZARZĄDZENIE z dnia 12 listopada 2014 r.

Na podstawie art. 130 § 1 i 2 k.p.c. w związku z art. 406 k.p.c. zwrócić skargę Zbigniewa Grabowskiego o wznowienie postępowania w sprawie z powództwa Zbigniewa Grabowskiego przeciwko Telekomunikacji Polskiej S.A. z siedzibą w Warszawie o zapłatę, zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2014 r. sygn. akt I ACa 1335/13 z uwagi na bezskuteczny upływ terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.

Okrągła pieczęć z godłem Polski: Sąd Apelacyjny w Warszawie

Na oryginale właściwe podpisy Za zgodność STARSZY SEKRETARZ SĄDOWY Katarzyna Foltak podpis nieczytelny

* – * – * – * – * – * – * – * – * – *

Zbigniew Grabowski

25 listopada 2014 roku.

SĄD NAJWYŻSZY

przez Prezes, Sąd Apelacyjny

Plac Krasickich 2/4/6

00-207 Warszawa

ZAŻALENIE

co do zwrotu skargi o wznowienie postępowania.

Sygn. akt: I ACa 1449/14, Zarządzenie, z 12-11-2014 r., I Wydział Cywilny. Wiz—4100-587/14/C, pismo z 4-11-2014 r., SSA Maciej Kowalski.

Pozwana TPSA łącznie o 500.000 zł. Data pozwu 25-03-2011 r.

Mocą Konstytucji: pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane, pragnąc na zawsze zagwarantować prawa obywatelskie… ośmielam się uprzejmie zaskarżyć powyższe zarządzenie doręczone mi 18-11-2014 r. i wnoszę o:

1. uchylenie zaskarżonego Zarządzenia i nadanie biegu mojej skardze o wznowienie postępowania z datą 2-09-2014 r. i odebranej w tutejszym Sądzie 8-09-2014 r., Maria Smyk;
2. ujawnienie nazwisk sędziów biorących dotychczas udział w sprawie oraz złożenie przez nich oświadczeń, że nie są zstępnymi członków Prezydium Powiatowej Rady Narodowej we Lwówku Śląskim w latach 1954/55;
3. skuteczne doręczenie mi: całych, wszystkich i czytelnych oraz z numerami kopii kart akt sprawy wraz z okładką;
4. ustanowienie dla mnie, z przymusu, adwokata z urzędu;
5. rozpoznanie tego Zażalenia w mojej obecności;
6. zasądzenie na moją rzecz kosztów zgodnie z prawem.

UZASADNIENIE

1. Przyczyna zwrotu skargi jest niezgodna z: duchem prawa oraz narusza autorytet i zaufanie do Sądu. Jest też niezgodna ze stanem faktycznym i samą literą prawa. Duch prawa, jako powszechnie rozumiany, nadaje zapisanej treści prawa ludzkie oblicze. Jeżeli sama litera prawa budzi jakieś wątpliwości, to wówczas sięga się do owego ducha prawa tak jasno i prosto zapisanego w preambule Konstytucji i przedstawionego powyżej. Z tego ducha prawa jednoznacznie wynika, że prawo jest dla człowieka, szczególnie tego prostego, a nie człowiek dla prawa, czy dla silniejszego i sprawującego jakąś władzę. Ten duch prawa podpowiada, że wszelkie przepisy tak powinno się interpretować i tłumaczyć, ażeby nie krzywdzić niewinnych ludzi, tak aby bycie uczciwym nie mogło przegrywać z fałszem i matactwem. Duch prawa nakazuje również bronić słabszego przed bezprawnym nadużyciem, przymusem i siłą.

2. Postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie w osobie SSO Halina Plaskota, pod sygn. akt I C 677/12 z 13-08-2013 r. zostałem zwolniony od opłaty sądowej od zażalenia i apelacji. Pod datą 4-02-2014 r. do Sądu Apelacyjnego w Warszawie (dalej SAW) złożyłem wniosek o: ustanowienie dla mnie adwokata z urzędu celem złożenia ewentualnej kasacji, który był odebrany 10-02-2014 r., Maria Smyk. Ponowny taki wniosek, o adwokata, przedstawiłem w Skarga z 14-05-2014 r., która była adresowana do Sądu Najwyższego za pośrednictwem Prezesa SAW. Skarga ta była odebrana w SAW 19-05-2014 r., Dorota Skibniewska. Wnioski te do dnia dzisiejszego w ogóle nie zostały rozpoznane. Jest to oczywistą i rażącą obrazą prawa materialnego, K.p.c.: Art. 117. § 1. Strona zwolniona przez sąd od kosztów sądowych w całości lub części, może domagać się ustanowienia adwokata lub radcy prawnego.*

* Cytat za: isap.sejm.gov.pl, stan na 21-10-2014.

Przy tym przydzielony mi adwokat nie może wycofać żadnego mojego dotychczasowego wniosku, czy zażalenia bez konsultacji ze mną, ani składać pism w sądach bez mojej pisemnej zgody lub parafki na dokumencie. Nadto przymus adwokacki jest niekonstytucyjny, gdyż mecenas praktycznie nie ponosi żadnej odpowiedzialności przed tym kogo reprezentuje. Godzi to również i w Europejską Konwencję Praw Człowieka (EKPC). Skargi do Europejskiego Trybunału Prawa Człowieka może składać każdy i bez adwokata. Wypada również zwrócić uwagę, na fakt, że przez większość czasu obowiązywania K.p.c. nie było takiego przymusu (art. 871) a z obecnej treści K.p.c. w internecie nie wiadomo kiedy ten przymus został wprowadzony. Jest to jednocześnie ewidentne działanie na niekorzyść obywateli oraz jaskrawe i krzyczące wsparcie palestry czyniąc z Polski państwem prawników a nie państwem prawnym, gdzie litera prawa depcze nie tylko ducha prawa ale i sam akt najwyższy – Konstytucję oraz EKPC.

Dodatkowo ośmielam się zwrócić uwagę sędziów na fakt, że stanowione i obowiązujące prawo jest publikowane w internecie w taki sposób, aby utrudnić przeciętnemu człowiekowi korzystania z niego; np. wydania książkowe K.p.c. zawsze podają stan prawny na dzień…, mają spis treści a większość skorowidz rzeczowy. Takich rzeczy nie w wydaniach internetowych. Nie można też dowiedzieć się jaka była litera K.p.c. w dniu, np. 25-03-2011 r. kiedy to rozpoczął się ten proces. Przecież prawo nie może działać wstecz. Wyjątkiem jest Konstytucja przedstawiona na stronie internetowej Prezydenta RP i Trybunału Konstytucyjnego gdzie jest tylko spis rozdziałów, a już Sąd Najwyższy nie ma takiego spisu i przedstawia jej nieaktualną wersję, gdyż brakuje informacji o jej zmianach. W mojej ocenie jest to celowe i świadome działanie SAW, którego intencją jest zakończenie tej sprawy w obecnym jej stanie.

3. Do dziś nie otrzymałem wiarygodnej treści wyroku SAW, pomimo że moje wnioski o pisemne uzasadnienie zapadłych orzeczeń podczas rozprawy o sygn. akt I ACa 1335/13 w dniu 11-04-2014 r. adresowany do Prezesa SAW wpłynął 17-04-2014 r. Małgorzata Jurczenia. Dwukrotnie też reklamowałem defekty w jego sporządzeniu. Jest to nie budzącym wątpliwości, kolejnym afrontem dla prawa materialnego. Od starożytności obowiązuje zasada, że to co jest napisane nie podlega interpretacji – K.p.c.: Art. 329. Uzasadnienie wyroku sporządza się w terminie dwutygodniowym od dnia złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia, a gdy wniosek taki nie był zgłoszony – od dnia zaskarżenia wyroku lub wniesienia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. W sprawie zawiłej, w razie niemożności sporządzenia uzasadnienia w terminie, prezes sądu może przedłużyć ten termin na czas oznaczony, nie dłuższy niż trzydzieści dni.*

Prezes SAW nie przedłużył we właściwym czasie terminu na sporządzenie uzasadnienia wyroku. Podobny los, bez stanowiska Prezesa SAW, spotyka mój Wniosek o wykładnię z 9-08-2014 r. Także był skierowany do Prezesa SAW a wniosek był odebrany w SAW 18-08-2014, Maria Smyk. Domagam się oświadczeń od sędziów, że nie są zstępnymi członków Prezydium Powiatowej Rady Narodowej we Lwówku Śląskim, gdyż na zlecenie tegoż Prezydium, mój tata – Bronisław Grabowski, weteran II Wojny Światowej i repatriant spod Lwowa – został zamordowany. Nas, jego czterech kilkuletnich wówczas synów, pozbawiono prawa dziedziczenia po nim gospodarstwa ogrodniczego we wsi Bielanka. Dowód w tej sprawie przedstawiłem w mojej skardze o wznowienie postępowania jako zał 2.

4. Moja skarga o wznowienie postępowania z 2-09-2014 r. spełnia wszystkie wymogi formalne pisma procesowego, K.p.c.: Art. 126. § 1. Każde pismo procesowe powinno zawierać: 1) oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników; 2) oznaczenie rodzaju pisma; 3) osnowę wniosku lub oświadczenia oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności; 4) podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika; 5) wymienienie załączników. *

Dodatkowo K.p.c. stanowi: Art. 130. § 1. Jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym. Mylne oznaczenie pisma procesowego lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym. *

Już na wstępie skargi o wznowienie postępowania napisałem: ośmielam się uprzejmie zaskarżyć powyższy wyrok. Zaskarżyć wyrok, znaczy: odwołać się do sądu o ponowne rozpatrzenie sprawy w celu zmiany lub uchylenia wyroku, orzeczenia – „Słownik języka polskiego”. I jest to kolejny dowód na to, że jest to celowe i świadome działanie SAW, aby zakończyć tę sprawę w obecnym jej stanie.

5. Zarządzenie Przewodniczącej Wydziału z 13-10 przedstawione pismem (bez tytułu) z datą 15-10-2014 r., podpisała Renata Żaczek, a które otrzymałem 20-10-2014 r. jest podobnie jak powyżej, despektem dla prawa materialnego, gdyż nie spełnia wymogów formalnych K.p.c.: Art. 325. Sentencja wyroku powinna zawierać wymienienie sądu, sędziów, protokolanta oraz prokuratora, jeżeli brał udział w sprawie, datę i miejsce rozpoznania sprawy i wydania wyroku, wymienienie stron i oznaczenie przedmiotu sprawy oraz rozstrzygnięcie sądu o żądaniach stron. * Art. 328. § 2. Uzasadnienie wyroku powinno zawierać wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, a mianowicie: ustalenie faktów, które sąd uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, i przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, oraz wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. * Art. 362. Przepisy niniejszego rozdziału [Postanowienia sądu] stosuje się odpowiednio do zarządzeń przewodniczącego. *

Skutkowało to moim Zażaleniem na doręczenie z 27-11-2014 r. wysłanym do Prezesa SAW, które było odebrane w tutejszym sądzie 30-10-2014 r., Dorota Skibniewska. Wnioskowałem tam między innymi o: wyłączenie z postępowań SAW. W odpowiedzi na powyższe Zażalenie… otrzymałem pismo z 4-11-2014 r., które podpisał „Z up. Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie” SSA M. Kowalski, i jest skierowane do: Pani Lidia Sularzycka, Przewodnicząca I Wydziału Cywilnego. W piśmie tym stoi między innymi: „o uzupełnienie komparacji zarządzenia z dnia 13 października”. Pani Lidia Sularzycka nie przeprowadziła owej komparacji, ani też nie doprecyzowała wezwania z 15-10-2014 r. Zbyła również milczeniem wniosek o wyłączenie SAW z postępowania. Jest to już krzycząca zniewaga prawa materialnego o zażaleniu opisana w K.p.c. art.: 394 do 398. Art. 394. § 1. Zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienia sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego, których przedmiotem jest: 1) zwrot pozwu, odmowa odrzucenia pozwu, przekazanie sprawy sądowi równorzędnemu lub niższemu albo podjęcie postępowania w innym trybie; 2) odmowa zwolnienia od koszów sądowych lub cofnięcie takiego zwolnienia oraz odmowa ustanowienia adwokata lub radcy prawnego lub ich odwołanie; 3) oddalenie opozycji przeciwko wstąpieniu interwenienta ubocznego oraz nie-dopuszczenie interwenienta do udziału w sprawie wskutek uwzględnienia opozycji; 4) rygor natychmiastowej wykonalności; 41) wstrzymanie wykonania prawomocnego orzeczenia do czasu rozstrzygnięcia skargi o wznowienie postępowania; 42) stwierdzenie prawomocności orzeczenia; 5) skazanie świadka, biegłego, strony, jej pełnomocnika oraz osoby trzeciej na grzywnę, zarządzenie przymusowego sprowadzenia i aresztowania świadka oraz odmowa zwolnienia świadka i biegłego od grzywny i świadka od przymusowego sprowadzenia; 6) zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania; 7) odmowa uzasadnienia orzeczenia oraz jego doręczenia; 8) sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa; 9) zwrot kosztów, określenie zasad ponoszenia przez strony kosztów procesu, wymiar opłaty, zwrot opłaty lub zaliczki, obciążenie kosztami sądowymi, jeżeli strona nie składa środka zaskarżenia co do istoty sprawy, koszty przyznane w nakazie zapłaty oraz wynagrodzenie biegłego i należności świadka; 10) oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego; 101) zatwierdzenie ugody zawartej przed mediatorem; 11) odrzucenie zażalenia; 12) odrzucenie skargi na orzeczenie referendarza sądowego.*

Tekst ujednolicony uwzględniający pierwotne brzmienie zarządzenia (Dz. Urz. Min. Sprawiedl. Nr 5 poz. 22) i zmiany niniejszego zarządzenia opublikowane w Dz. Urz. Min. Sprawiedl. z 2004 r. Nr 6, poz. 22, z 2006 r. Nr 5, poz. 112 i Nr 8, poz. 137, z 2007 r. Nr 2, poz. 6 i Nr 8, poz. 35, z 2008 r. Nr 1, poz. 4 i Nr 5, poz. 85, z 2009 r. Nr 1 poz. 4, Nr 5 poz. 20, Nr 5 poz. 23, Nr 13, poz. 137, z 2011 r. Nr 2, poz. 11 oraz obowiązujące na podstawie zarządzenia Nr 168/11/DO z dnia 29 czerwca 2011 r.

ZARZĄDZENIE Nr 81/03/DO

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 12 grudnia 2003 r.

w sprawie organizacji i zakresu działania sekretariatów sądowych oraz innych działów administracji sądowej

(Dz. Urz. MS z dnia 31 grudnia 2003 r.)

Na podstawie art. 148 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

§ 19. 1. ⁽⁶⁾ W piśmie wysyłanym przez sąd podaje się nazwę sądu, sygnaturę akt, datę podpisania pisma, stanowisko służbowe lub pełnioną funkcję oraz imię i nazwisko podpisującego. Pełne brzmienie imienia i nazwiska może być zastąpione odpowiednim skrótem, gdy podpisujący potwierdzi to pieczęcią imienną.

2. Po lewej stronie pisma pod sygnaturą akt podaje się, w miarę potrzeby, określenie przedmiotu sprawy.

3. W odpowiedzi na otrzymane pismo powołuje się datę i sygnaturę pisma, którego odpowiedź dotyczy.

§ 20. Podpisaną kopię pisma wysyłanego przez sąd pozostawia się w aktach sprawy, umieszczając na niej adnotację o dacie wysłania pisma (§ 17 ust. 2).

Z tego przytoczonego cytatu jednoznacznie wynika, że SAW, I Wydział Cywilny, w osobie st.sek.sądowy Katarzyna Foltak, powołuje się na nie istniejące prawo. I cóż ja, pospolity zjadacz chleba, mogę więcej tu i w tym temacie?

7. ODPIS Zarządzenia z 12-11-2014 r. jest kolejnym pogwałceniem prawa materialnego, gdyż nie jest tam podany sąd ani nazwiska sędziów. Jest za to informacja: „Na oryginale właściwe podpisy”, za które poręcza Katarzyna Foltak oraz pieczęć z godłem SAW 13. Tymczasem w K.p.c. zapisano:

Art. 325. Sentencja wyroku powinna zawierać wymienienie sądu, sędziów, protokolanta oraz prokuratora, jeżeli brał udział w sprawie, datę i miejsce rozpoznania sprawy i wydania wyroku, wymienienie stron i oznaczenie przedmiotu sprawy oraz rozstrzygnięcie sądu o żądaniach stron.* Art. 328. § 2. Uzasadnienie wyroku powinno zawierać wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, a mianowicie: ustalenie faktów, które sąd uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, i przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, oraz wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. * Art. 362.Przepisy niniejszego rozdziału [Postanowienia sądu] stosuje się odpowiednio do zarządzeń przewodniczącego.*

 

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

 

Ujmując powyższe i mocą Konstytucji RP:

 

Art. 7. Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Art. 8. 1. Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej. Art. 45. 1. Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd.2. Wyłączenie jawności rozprawy może nastąpić ze względu na moralność, bezpieczeństwo państwa i porządek publiczny oraz ze względu na ochronę życia prywatnego stron lub inny ważny interes prywatny. Wyrok ogłaszany jest publicznie. Art. 178. 1. Sędziowie w sprawowaniu swojego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom. 2. Sędziom zapewnia się warunki pracy i wynagrodzenie odpowiadające godności urzędu oraz zakresowi ich obowiązków. 3. Sędzia nie może należeć do partii politycznej, związku zawodowego ani prowadzić działalności publicznej nie dającej się pogodzić z zasadami niezależności sądów i niezawisłości sędziów.

 

wnoszę jak wyżej na wstępie, albowiem Zarządzenie o zwrocie skargi oparte jest na motywach niezgodnych ze stanem faktycznym i powinno być bezwzględnie uchylone.

 

Dołożyłem starań, aby nie było błędów.

 

Szacunek rodzi się tylko z atencji i prawości. No bo

 

chyba jest jakaś różnica pomiędzy sądem a kabaretem.

 

Z poważaniem

 

* – * – * – * – * – * – * – * – * – *

 

ODPIS

 

Sygn. akt I ACa 1449/14

 

POSTANOWIENIE

 

Dnia 9 grudnia 2014 r.

 

Sąd Apelacyjny w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

 

Przewodniczący: Sędziowie:

SSA Marzena Miąskiewicz (spr.) SA Edyta Jefimko SO del. Marta Szerel

 

po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2014 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Zbigniewa Grabowskiego o wznowienie postępowania w sprawie z powództwa Zbigniewa Grabowskiego przeciwko Telekomunikacji Polskiej S.A. w Warszawie o zapłatę, zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2014 r., sygn. akt I ACa 1335/13 na skutek zażalenia skarżącego Zbigniewa Grabowskiego na zarządzenie Przewodniczącego w I Wydziale Cywilnym w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie z dnia 12 listopada 2014 r. postanawia: odrzucić zażalenie, jako niedopuszczalne.

 

Okrągła pieczęć z godłem Polski: Sąd Apelacyjny w Warszawie

Na oryginale właściwe podpisy Za zgodność STARSZY SEKRETARZ SĄDOWY Katarzyna Foltak podpis nieczytelny

 

* – * – * – * – * – * – * – * – * – *

 

Zbigniew Grabowski

 

22 grudnia 2014 roku.

 

SĄD NAJWYŻSZY

 

poprzez Prezes Sądu Apelacyjnego

 

Plac Krasińskich 2/4/6

 

00-207 Warszawa

 

ZAŻALENIE i WNIOSEK POWODA

 

na Postanowienie z 9-XII- 2014 r. oddalające Zażalenie powoda z 25-XI-2014 r.

 

Sygn. akt: I ACa 1449/14, Postanowienie z 9-XII-2014 r., Sąd Apelacyjny, Warszawa (dalej SAW): SSA Marzena Miąskiewicz, SSA Edyta Jefimko i SSO Marta Szerel. I ACa 1335/13, Wyrok z 11-IV-2014 r., SAW: SSA Małgorzata Rybicka-Pakuła, SSA Jarzy Paszkowski i SSO Bogusława Jarmołowicz-Dzięciołowska.

 

Pozwana TPSA łącznie o 500.000 zł. Data pozwu 25-03-2011 r.

 

ZAŻALENIE POWODA

 

na Postanowienie z 9-XII- 2014 r. oddalające Zażalenie powoda z 25-XI-2014 r.

 

Mocą ducha prawa wynikającego z preambuły Konstytucji: pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane, pragnąc na zawsze zagwarantować prawa obywatelskie, na domiar tego:

 

Art. 7. Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Art. 8. 1. Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej. Art. 30. Przyrodzona i niezbywalność godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych. Art. 47. Każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu. Tudzież: K.p.c.: Art.87¹. § 1. W postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Zastępstwo to dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed Sądem Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się w postępowaniu o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego Art. 394. § 1. Zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienia sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego, których przedmiotem jest: (…) 2) (…) oraz odmowa ustanowienia adwokata lub radcy prawnego lub ich odwołanie; Art. 395. § 2. (…) Od ponownie wydanego postanowienia przysługują środki odwoławcze na zasadach ogólnych.

 

zaskarżam powyższe Postanowienie doręczone mi 16-XII-2014 r. zarzucając mu nieważność postępowania i wnoszę o:

 

1. uchylenie i unieważnienie zaskarżonego Postanowienia i przyznani mi adwokata z urzędu;
2. zbadanie konstytucyjności przymusu adwokackiego, art. 871 K.p.c. z art. 47 Konstytucji;
3. rozpoznanie sprawy w mojej obecności;
4. uwzględnienie kosztów postępowania zażaleniowego jako części kosztów procesu.

 

UZASADNIENIE

 

1. SAW odrzucił moje Zażalenie jako powoda z 25-XI-2014 r. bez jakiegokolwiek uzasadnienia. Przywołam tu cytat z wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 kwietnia 2004 r., I CK 291/03.

 

Rację ma wprawdzie Sąd Apelacyjny, podkreślając, że zgodnie z art. 188 Konstytucji właściwym do orzekania o zgodności ustawy z konstytucją jest Trybunał Konstytucyjny, nie jest jednak całkowicie trafne twierdzenie tego Sądu, że sędziowie podlegają tylko ustawom. Z art. 178 Konstytucji wyraźnie wynika, że sędziowie podlegają również Konstytucji, to zaś oznacza, iż w razie rozpoznawania konkretnej sprawy, szczególnie wtedy, gdy strona podnosi istnienie niezgodności pomiędzy przepisem ustawy a Konstytucją, sąd rozpoznający sprawę ma obowiązek zbadać, czy wskazany przepis jest zgodny z Konstytucją. Na potrzebę takiego badania zwracał wielokrotnie uwagę Sąd Najwyższy (por. postanowienia z dnia 22 sierpnia 2000 r., III CZ 78/00 i z dnia 30 stycznia 2001 r., I CZ 123/00 oraz wyroki z dnia 29 maja 2001 r., I CKN 1151/00, z dnia 7 listopada 2003 r., I CK 246/02, z dnia 7 stycznia 2004 r., III CK 186/02, z dnia 23 stycznia 2003 r., III RN 26/02 i z dnia 11 marca 2004 r., II UK 276/03).

 

Jeżeli, w ocenie sądu, nie ma podstaw do twierdzenia, że dany przepis jest niezgodny z Konstytucją, sąd stosuje go i wydaje na jego podstawie orzeczenie. Stanowisko sądu podlega kontroli instancyjnej na zasadach i w trybie określonych w przepisach kodeksu postępowania cywilnego. Sąd, szczególnie w sytuacji, w której strona wskazuje argumenty świadczące w jej przekonaniu o niezgodności przepisu ustawy z Konstytucją, nie tylko nie może oprzeć wyroku na kwestionowanym przepisie i w ten sposób milcząco przyjąć, że jest on zgodny z Konstytucją, lecz powinien uzasadnić swój pogląd, postępując zgodnie w wymogami określonymi w art. 328 § 2 k.p.c. Jeżeli sąd ma jednak wątpliwości, czy określony przepis jest zgodny z Konstytucją, a od odpowiedzi na to pytanie zależy rozstrzygnięcie sprawy, może, zgodnie z art. 193 Konstytucji, przedstawić Trybunałowi Konstytucyjnemu stosowne pytanie prawne.

 

Użyte w art. 193 Konstytucji określenie “może” należy rozumieć w ten sposób, że to sąd określa, jaki jest stopień niezgodności danego przepisu z Konstytucją i od jego oceny zależy, czy uznaje go za zgodny z Konstytucją. Jeżeli natomiast sąd dochodzi do wniosku, że istnieją uzasadnione wątpliwości co do zgodności przepisu z Konstytucją, to nie może sam tej niezgodności przesądzać. Konstytucja określa kompetencje sądów i Trybunału Konstytucyjnego; tylko Trybunał ma zgodnie z art. 188 prawo do orzekania o niezgodności ustawy z Konstytucją, brak zaś przepisu, który taką kompetencję przyznawałby sądom.

 

Niezależnie od tego ośmielę się zwrócić uwagę Sądu na fakt, że korporacje prawnicze posiadają nadmierną ochronę, w stosunku do nas zwykłych zjadaczy chleba. Wielokrotnie zwracałem się do Pomorskiej Izby Adwokatów w Gdańsku o niewłaściwe wywiązywanie się mecenasów ze swoich obowiązków. Ostatnim takim przykładem jest mec. Paweł Przybyłowski. Wszczęte postępowanie wobec tego mec. w 2012 r. Izba do dziś nie podjęła żadnych czynności – kopia zał. 1. Z tego powodu sprawą obecnie zajmuje się, z mojego doniesienia, Prokuratura Rejonowa w Wejherowie pod sygn. akt 3 Ds 136/14. Wypada zauważyć, że każdy adwokat, nawet P. Przybyłowski, jest takim samym usługodawcą, dajmy na to jak hydraulik czy mechanik samochodowy. Nie znam się na czymś, więc wołam fachowca. Oto zapchał mi się kibelek. Wzywam więc hydraulika. Ustalmy cenę. Pan Hydraulik przyjmuje z góry pieniądze, bo inaczej nic nie zrobi i natychmiast znika. Zjawia się po jakimś czasie. Wykłada przede mną jakieś klamoty i mówi abym sam sobie przetkał swój kibelek do czego służą owe bambetle. On pędzi dalej, bo ma inne zajęcie. Dokładnie w taki sam sposób zachował się mec. P. Przybyłowski. To jest zwyczajne i pospolite oszustwo z art. 286 K.k. i z tego powodu złożyłem stosowne doniesienie do prokuratury bo Izba Adwokacka milczy w tej sprawie, dowodząc że mec. nie ponosi przed nikim żadnej odpowiedzialności a Izba służy jedynie do obrony interesów sowich członków.

 

2. O tym, że z urzędu przynależny jest mi adwokat przedstawiłem w swoim Zażaleniu z 25-XI-2014 r. i było to po raz czwarty. I po raz trzeci SAW zbył ten mój wniosek bez jakiegokolwiek objaśnienia. Uzasadniłem to w tymże Zażaleniu. Więc nie ma potrzeby powtarzania i rozwijania tematu. Wnosiłem o przyznanie mi adwokata z urzędu, gdyż jest to obecnie ustawowy przymus, a jak każdy przymus jest niekonstytucyjny gdyż narusza art.: 30 i 47 tym bardziej, że wcześniej tego przymusu nie było. I jak wykazałem powyżej, adwokat nie ponosi żadnej odpowiedzialności za to co zrobi, lub też czego nie zrobi. Natomiast ustrojodawca negatywnie ocenia miniony okres słowami preambuły: pomni gorzkich doświadczeń… I to na ustawodawcy w trakcie realizacji i rozwijania postanowień konstytucyjnych, jak i w trakcie uchwalania ustaw nie służących bezpośrednio temu celowi, spoczywa obowiązek wprowadzania rozwiązań uwzględniających te oceny ustrojodawcy. Zaś sądy, stosując prawo, powinny w jego interpretacji brać pod uwagę diagnozę zawartą w tychże słowach: pomni gorzkich doświadczeń…

 

3. W uzasadnieniu mojego Zażalenia z 25-XI-2014 r. w punktach 1. i 5. poruszyłem i przedstawiłem dowody problemu ze sposobem publikowania i dostępności do stanowionego prawa. Takie postępowanie jest niekonstytucyjne (preambuła oraz art.: 1 i 2 Konstytucji), gdyż nie ma w Polsce żadnego organu, którego obowiązkiem było by publikowanie w przystępnej formie dla wszystkich obywateli stanowionego prawa. I stąd wywiodłem w punkcie 50 uzasadnienia, że SAW powołuje się na nie istniejące prawo. Z tego błędu wyprowadził mnie: „Z up. Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie, Sędzia wizytator, SSA Maciej Kowalski” pismem z datą 19-XI-2014 r., Wiz—4100-569/14/C. Natomiast zarządzenie z 3-XI-2014 r. o którym mowa w końcówce tegoż pisma nie zostało mi doręczone. Dotyczy to mojego Wniosku o wykładnię wyroku z 9-VIII-2014 r. odebranego w SAW 12-IV-2014 r. przez ePUAP i 18-VIII-2014 r. Pocztą Polską i który tu ponownie załączam.

 

4. W Zażaleniu z 25-XI-2014 r., w puncie 2) wnosiłem o: ujawnienie nazwisk sędziów biorących dotychczas udział w sprawie oraz złożenie przez nich oświadczeń, że nie są zstępnymi członków Prezydium Powiatowej Rady Narodowej we Lwówku Śląskim w latach 1954/55. Takie moje stanowisko podyktowane jest tym, że na zlecenie tegoż Prezydium, mój tata – Bronisław Grabowski, weteran II Wojny Światowej i repatriant spod Lwowa – został zamordowany. Nas, jego czterech kilkuletnich wówczas synów, pozbawiono prawa dziedziczenia po nim gospodarstwa ogrodniczego we wsi Bielanka. Dowód w tej sprawie przedstawiłem w mojej Skardze o wznowienie postępowania jako zał 2. Pomimo moich usilnych starań w organach władzy: Lwówka Śląskiego, w: Urzędzie Miasta i Gminy, Starostwie Lwóweckim i Prokuraturze Rejonowej; Jeleniej Góry w: Archiwum Państwowym i Prokuraturze Okręgowej; Wrocławia w: Prokuraturze Apelacyjnej, Sądu Rejonowego Wrocław-Śródmieście, Sądu Okręgowego i Apelacyjnego, do dziś nie otrzymałem składu osobowego rzeczonego Prezydium z 1954/55. Z tej to przyczyny przystąpiłem do eliminowania przynajmniej ze składów sędziowskich zstępnych członków tegoż Prezydium władz Lwówka Śl. z lat 1954/55 z art. 48 K.p.c. i z tego powodu sędziowie zajmujący się moim sprawami winni składać oświadczenia, o których mowa w tym punkcie powyżej.

 

WNIOSEK POWODA

 

Mocą ducha prawa wynikającego z preambuły Konstytucji jako powód ośmielam się uprzejmie wnosić o zawieszenie obecnie toczącego się postępowania w SAW do czasu:

 

1. przyznania mi pod ustawowym przymusem adwokata z urzędu;
2. rozstrzygnięcia problemu prawnego o przymusie adwokackim do występowania przed Sądem Najwyższym, gdyż jest to sprzeczne z obowiązującą Konstytucją, art.: 30 i 47;
3. rozpatrzenie mojej Skarga, druga reklamacja z 20-X-2014 r. przez Krajową Radę Sądownictwa do której skierowałem swoją skargę za pośrednictwem Prezesa SAW zgodnie z art. 41a i 41b „Prawo o ustroju sądów powszechnych” ustawa z 27-VII-2001 r .(Dz. U. 2001 Nr 98 poz. 1070 + zm.)

   oraz skutecznego doręczenia mi:

4. kompletnego i wiarygodnego wyroku SAW z 11-IV-2014 r. wraz z jego pisemnym uzasadnieniem;
5. rozpoznanego mojego: Wniosek o wykładnię z 9-VIII-2014 r.;
6. zrealizowania moich wniosków o kopie z akt I ACa 1335/13 [Wnioski z 10-X-2014, pkt. 1) oraz Zażalenie z 25-XI-2014 pkt. 3)].

 

UZASADNIENIE

 

Pismo z datą 19-XI-2014 r. „Z up. Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie, Sędzia wizytator, SSA Maciej Kowalski” z datą 19-XI-2014 r., Wiz—4100-569/14/C dowodzi, że Wyrok SAW wraz z jego pisemnym uzasadnieniem z 11-IV-2014 r. do dziś nie został mi doręczony, bo: „Podanie numeracji stron, w sytuacji gdy liczy on jedną stronę nie było konieczne”. Jest to więc dokładnie zaprzeczenie imponderabiliom zapisanym w preambule Konstytucji co niezbicie wykazałem.

 

Szacunek rodzi się tylko z atencji i prawości.

 

Z poważaniem

 

* – * – * – * – * – * – * – * – * – *

 

ODPIS

 

Sygn. akt I ACa 1335/13 (I Sk 33/14)

 

POSTANOWIENIE

 

Dnia 23 grudnia 2014 roku

 

Sąd Apelacyjny w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

 

Przewodniczący:

Sędzia SA Jerzy Paszkowski (spr.) Sędzia SA Lidia Sularzycka Sędzia SA Edyta Jefimko

 

po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2013 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Zbigniewa Grabowskiego na przewlekłość postępowania w sprawie Sądu Apelacyjnego w Warszawie o sygnaturze I ACa 1335/13 z powództwa Zbigniewa Grabowskiego przeciwko Telekomunikacji Polskiej S.A. z siedzibą w Warszawie o zapłatę w przedmiocie wniosku skarżącego z dnia 27 października 2014 roku o wyłączenie Sądu Apelacyjnego w Warszawie oraz w przedmiocie zażalenia skarżącego z dnia 27 października 2014 roku na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie z dnia 13 października 2014 roku I Sk 33/14 postanawia:

 

1. odrzucić wniosek o wyłączenie sądu jako niedopuszczalny;

 

2. odrzucić zażalenie jako niedopuszczalne.

 

Na oryginale właściwe podpisy Za zgodność STARSZY SEKRETARZ SĄDOWY Krystyna Brawecka podpis nieczytelny

 

* – * – * – * – * – * – * – * – * – *

 

Zbigniew Grabowski

 

9 lutego 2015 roku.

 

PREZES

 

Sąd Apelacyjny

 

Plac Krasińskich 2/4/6

 

00-207 Warszawa

 

DRUGA SKARGA POWODA

 

o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2014 r. pod sygn. akt I ACa 1335/13.

 

Pismo z 5 stycznia 2015, st.sek.sądowy, Monika Likos, bez podpisu. Doręczono 12-01-2015 r.

 

Pozwana TPSA łącznie o 500.000 zł. Data pozwu 25-03-2011 r.

 

Mocą ducha prawa wynikającego z preambuły Konstytucji: pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane, pragnąc na zawsze zagwarantować prawa obywatelskie oraz:

 

Art. 2. Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej. Art. 7. Organy władzy publicznej działają na na podstawie i w granicach prawa. Art. 8. 1. Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej. Art. 32. 1. Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. 2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny. Art. 45. 1. Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd. 2. Wyłączenie jawności rozprawy może nastąpić ze względu na moralność, bezpieczeństwo państwa i porządek publiczny oraz ze względu na ochronę życia prywatnego stron lub inny ważny interes prywatny. Wyrok ogłaszany jest publicznie. Art. 178. 1. Sędziowie w sprawowaniu swojego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom.

 

Tudzież K.p.c. Art. 192. Z chwilą doręczenia pozwu: (…) 3) zbycie w toku sprawy rzeczy lub prawa, objętych sporem, nie ma wpływu na dalszy bieg sprawy; nabywca może jednak wejść na miejsce zbywcy za zezwoleniem strony przeciwnej. Art. 401. Można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności: (…) 2) jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana bądź jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się wyroku niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe. Art. 403. § 2. Można również żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia prawomocnego wyroku, dotyczącego tego samego stosunku prawnego, albo wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.

 

Przytoczyłem powyższe przepisy (za isap), aby nie było żadnej wątpliwości, o które jego zapisy chodzi.

 

Ośmielam się uprzejmie zaskarżyć powyższy wyrok w całości zarzucając mu naruszenie przepisów prawa materialnego przez pozbawienie mnie możności działania oraz ujawnienia nowych okoliczności. Na tej podstawie wnoszę o:

 

1. wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tutejszego Sądu, sygn. akt I ACa 1335/13 z 11-04-2014 r. i unieważnienie tego wyroku w całości;
2. wstrzymanie wykonania zaskarżonego wyroku;
3. zasądzenie na moja rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

 

UZASADNIENIE

 

Zgodnie z przytoczonymi powyżej normami prawnymi, ewidentnie doszło do uchybienia niewzruszalnej konstytucyjnej zasady legalizmu. Po raz pierwszy o tym, że w sprawie występuje spółka Orange dowiedziałem się z Wezwanie z 17-12-2014 r. Sądziłem jednak, że zaszła jakaś pomyłka, ze względu na art. 192. 3) K.p.c. Jednakże okazało się, iż byłem w błędzie. Pismo z 5-01-2015 r. (bez tytułu, nie spełnia wymogów formalnych zarządzenia określonych art.: 328, 361 i 362 K.p.c.) już jednoznacznie potwierdza, że w w miejsce TPSA znalazła się spółka Orange. Nigdy nic mnie nie łączyło ze spółką Orange. Przynajmniej nic mi o tym nie jest wiadome. Ale to postępowanie dowodzi, że Polak nie może położyć się spać spokojnie i bez obawy, że jutro nie zabębni do naszych drzwi komornik…

 

Dodam, że kiedy dowiedziałem się, że TPSA zniknęła z rynku, sprawdziłem to w internecie. Okazuje się, że nastąpiło to z końcem 2013 r., czyli przed wydaniem wyroku przez tutejszy Sąd 11-04-2014 r. Tym samym spółka TPSA, obecnie Orange, nie dopełniła elementarnego obowiązku procesowego wobec mnie jako powoda. W następstwie tego wyrok Sądu Okręgowego musi się stać prawomocny i zakończy się moja konfrontacja z nie istniejącą już spółką TPSA.

 

Kolejnym etapem może być „Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia”.

 

Mocą Konstytucji wnoszę jak wyżej, przy tym zwracam uwagę na imponderabilia zawarte w słowach preambuły do Konstytucji: pomni gorzkich doświadczeń…

 

Szacunek rodzi się tylko z atencji i prawości.

 

Z poważaniem

 

* – * – * – * – * – * – * – * – * – *

 

Zbigniew Grabowski

 

13 lutego 2015 roku.

 

PREZES

 

Sąd Apelacyjny

 

Plac Krasińskich 2/4/6

 

00-207 Warszawa

 

SKARGA POWODA

 

o wznowienie postępowania zakończonego Zarządzeniem SSA Jerzego Paszkowskiego w sprawie skargi na przewlekłość postępowania Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 grudnia 2014 r. pod sygn. akt I Sk 33/13.

 

Mocą ducha prawa wynikającego z preambuły Konstytucji: pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane, pragnąc na zawsze zagwarantować prawa obywatelskie oraz:

 

Art. 2. Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej. Art. 7. Organy władzy publicznej działają na na podstawie i w granicach prawa. Art. 8. 1. Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej. Art. 30. Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych. Art. 32. 1. Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. 2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny. Art. 45. 1. Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd. 2. Wyłączenie jawności rozprawy może nastąpić ze względu na moralność, bezpieczeństwo państwa i porządek publiczny oraz ze względu na ochronę życia prywatnego stron lub inny ważny interes prywatny. Wyrok ogłaszany jest publicznie. Art. 47. Każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym. Art. 78. Każda ze stron ma prawo do zaskarżenia orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji. Wyjątki od tej zasady oraz tryb zaskarżania określa ustawa. Art. 176. 1. Postępowanie sądowe jest co najmniej dwuinstancyjne. Art. 178. 1. Sędziowie w sprawowaniu swojego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom.

 

Tudzież:K.p.c.. Art. 361.Do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli kodeks nie stanowi inaczej. Art. 362.Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do zarządzeń przewodniczącego. Art. 401. Można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności: (…) 2) jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana bądź jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się wyroku niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe.

 

Przytoczyłem powyższe przepisy (za isap), aby nie było żadnej wątpliwości, o które jego zapisy chodzi

 

Ośmielam się uprzejmie zaskarżyć powyższe Zarządzenie doręczone mi 23-01-2015 r. i wnoszę o: unieważnienie w całości to Zarządzenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania zgodnie z moją Skarga z datą 2-10-2014 r. i przyznania mi stosownej kwoty; oraz doręczenie mi prawomocnego wyroku wraz z jego uzasadnieniem, albowiem wystąpiła przewrotna interpretacja prawa i rzeczywistości.

 

UZASADNIENIE

 

Zgodnie z przytoczonymi powyżej normami prawnymi, ewidentnie doszło do uchybienia niewzruszalnej konstytucyjnej zasady legalizmu. Do dziś nie otrzymałem kompletnego i wiarygodnego wyroku o sygn. I ACa 1335/13 wraz z jego pisemnym uzasadnieniem. Poda datą 4-02-2014 r., a odebrany w tutejszym Sądzie 10-02-2014 r.; czyli jeszcze zanim zapadł wyrok w sprawie, złożyłem wniosek o: „4) ustanowienie dla mnie adwokata z urzędu celem złożenia ewentualnej kasacji.”, bo Postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie, sygn. I C 677/12 z 13-08-2013 r., SSO Halina Plaskota, zostałem zwolniony z opłat sądowych. Pomimo że wniosek ten powtórzyłem jeszcze kilka razy, tutejszy Sąd zlekceważył to i w ogóle nie odniósł się do tego wniosku. Podnosiłem również problem niekonstytucyjności przymusu adwokackiego, którego kiedyś nie było. Tym samy SSA J. Paszkiewicz, jako sędzia, nie dopełnił swoich podstawowych i zasadniczych obowiązków za co winien zająć się nim rzecznik dyscyplinarny. To Zarządzenie dowodzi również i tego, że Polak we własnej Ojczyźnie, nie może położyć się spać spokojnie bez obawy, że jutro nie zabębni i nie zatarabani do naszych drzwi sądowy komornik…

 

Mocą Konstytucji wnoszę jak wyżej, przy tym zwracam uwagę na imponderabilia zawarte w słowach preambuły do Konstytucji: pomni gorzkich doświadczeń…

 

Szacunek rodzi się tylko z atencji i prawości.

 

Z poważaniem

 

* – * – * – * – * – * – * – * – * – *

 

ODPIS

 

Sygn. akt I ACa 1449/14

 

POSTANOWIENIE

 

Dnia 24 marca 2015 r.

 

Sąd Apelacyjny w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

 

Przewodniczący

Sędzia SA Jerzy Paszkowski Sędzia SA Lidia Sularzycka Sędzia SA Hanna Muras

 

po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2015 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Zbigniewa Grabowskiego przeciwko Orange Polska SA w Warszawie (poprzednio Telekomunikacji Polskiej S.A. w Warszawie) o zapłatę na skutek skargi powoda Zbigniewa Grabowskiego o wznowienie postępowania w sprawie z powództwa o zapłatę, zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2014 r., sygn. akt I ACa 1335/13 na skutek zażalenia powoda od postanowienia Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 2014 r. postanawia: odrzucić zażalenie, jako niedopuszczalne.

 

Okrągła pieczęć z godłem Polski: Sąd Apelacyjny w Warszawie

Za zgodność z oryginałem STARSZY SEKRETARZ SĄDOWY Renata Brzezińska podpis nieczytelny

 

– * – * – * – * – * – * – * – * – * – *

 

W toku postępowania wyszło na jaw, że dla sędziów nie ma znaczenia żaden akt prawny, co wykazałem powyżej. Nie ma też znaczenia to jak nazywa się strona procesowa (pomylono mnie z Bojanowskim) ani to, że powództwo o prawa rzeczowe na nieruchomości (art. 38 K.p.c.) można wytoczyć wyłącznie przed sąd miejsca jej położenia, ani też to przeciwko komu wytoczyłem proces. Sędziowie sami zmienili TPSA na Orange bez mojej zgody.

 

* – * – * – * – * – * – * – * – * – *

 

Słownik języka polskiego.

 

Barbarzyńca: 1) człowiek niecywilizowany, odznaczający się prymitywizmem myślenia, postępowania; człowiek bezwzględny, okrutny. Barbarzyńca niszczący dobro społeczne; 2) człowiek pierwotny, dziki, żyjący w okresie barbarzyństwa; 3) hist. w starożytności: człowiek nie należący do grecko-rzymskiej cywilizacji; cudzoziemiec.

 

Barbarzyństwo: 1. brak cywilizacji i kultury; nieokrzesanie, dzikość, okrucieństwo; 2. pierwszy okres rozwoju kultury społeczeństw następujący po okresie dzikości, charakteryzujący się rozwiniętym rolnictwem, hodowlą zwierząt, nieznajomością pisma; 3. książk. barbarzyńcy, ludy uważane za barbarzyńców.